Ik ken een gezin dat een hele tijd geleden een huis heeft gekocht dat toen nog gebouwd moest worden. Inmiddels zijn er vele maanden verstreken en is de oplevertermijn al in het zicht, maar er is een probleem. Hun oude huis is nog steeds niet verkocht. Verschillende makelaars hebben zich er al over gebogen, ze hebben er zelf voor gebeden, maar nu gaat de tijd wel heel erg dringen, en als het oude huis niet verkocht wordt, kunnen ze niet in het nieuwe gaan wonen. Moeilijk voor deze mensen en ik bid hen echt Gods wijsheid toe en Zijn zegen over elke beslissing die ze moeten nemen!

Wij hebben ook een nieuw huis dat gebouwd wordt, of het al klaar is weet ik niet en of de oplevertermijn er al snel aankomt weet ik ook niet. Het huis waar ik op zinspeel is mijn nieuwe “hemelse” huis. Mijn woning in het huis van de Vader. Joh.14:2-3 :Het huis Mijns Vaders heeft vele woningen, anders zou Ik het u gezegd hebben, want Ik ga heen om u plaats te bereiden; en wanneer Ik heengegaan ben en u plaats bereid heb, kom Ik weder en zal u tot Mij nemen, opdat ook gij zijn moogt waar Ik ben.

Maar toch, om dát huis eenmaal te kunen en mogen betrekken moet ik óók eerst het oude zien kwijt te raken. Als ik er geen afstand van kan doen, op welke manier dan ook, kan ik het nieuwe niet betrekken. In het geval van dat gezin hebben ze dit niet in eigen hand, er is gewoon nog geen koper. In onze situatie ligt het anders, wij zijn degenen die de beslissing nemen, wij kunnen er gewoon zelf voor zorgen dat we klaar zijn om ons nieuwe huis te betrekken. Hoe? Nou luister, een huis is slechts een omhulsel waar jij, door er jouw spullen in te zetten, een stukje eigenheid aan geeft. Het ademt je persoonlijke sfeer, het toont een stukje van je karakter (is het opgeruimd of slordig, kleurrijk of juist niet, klassiek of modern) al deze dingen laten een stukje van jou zien. Als ik zeg, kom eens naar mijn huis kijken, dan bedoel ik daar niet de buitenkant mee, maar dan bedoel ik daarmee de inrichting, het aantal kamers, enz. Als ik mijn huis verkóóp echter, dan verkoop ik het zónder mijn eigen spullen. Die spullen gaan dan naar het nieuwe huis en daar krijgen ze allemaal weer een plekje, en temidden van die spullen voel ik mij thuis.

Als ik mijn oude huis, (geestelijk gezien) moet zien kwijt te raken, dan gaat het júíst om de “inrichting”. Ons lichaam, het omhulsel, is niet belangrijk want wij zullen allemaal een verheerlijkt lichaam krijgen. Onze “spullen” echter, kunnen wij niet meenemen naar ons hemelse huis, we kunnen er alleen intrekken zónder spullen. En soms hangen we erg aan onze spullen.

Wat komt er in?

Soms is het moeilijk om bepaalde gewoonten, bepaalde (aangename) zonden los te laten. Zelfs bepaalde wrok en bitterheid is moeilijk los te laten, maar toch wordt dit van ons verwacht, het is allemaal nodig om ons nieuwe huis te kunnen betrekken. Schoon en leeg moeten we worden, dát is belangrijk. Ik denk aan die keer dat de Here Jezus in de tempel kwam en daar de handelaren en de geldwisselaars aan het werk zag. Hij werd daar boos om en keerde de tafels om en joeg hen uit de tempel. Ooit zei iemand eens: “wij zijn een tempel van Gods Geest, welke tafels zou de Here Jezus in ons leven omkeren…?” Dat zijn dan dingen die mij raken en mij bezighouden, ze zorgen ervoor dat ik erover nadenk, en over jezelf nadenken is nooit verkeerd, toch?