“Welk een vriend is onze Jezus” een lied dat wij vroeger vaak zongen, een lied dat spreekt van Zijn liefde en trouw. Het laatste couplet zegt:

Zijn wij zwak, belast, beladen
en teneergedrukt door zorg,
dier’bre Heiland, onze toevlucht,
Gij zijt onze hulp en borg.
Als soms vrienden ons verlaten
gaan wij biddend tot de Heer,
in Zijn armen zijn wij veilig
Hij verlaat ons nimmermeer.

Zwak, belast en beladen, teneergedrukt door zorg. Ik denk dat wij ons allemaal weleens zo voelen. Wat een rijkdom dan dat we met al deze gevoelens naar de Here mogen gaan. Dat we in Zijn armen weg mogen kruipen.

Échte vrienden zijn schaars, oh ja, er zijn genoeg mensen die zich “een vriend” van een ander noemen, maar als het erop aankomt dan laten ze die ander toch in de kou staan. Zó’n Vriend is de Here Jezus dus absoluut niet, Hij is een échte Vriend. Iemand die aandacht en tijd voor je heeft, een open oor om te luisteren, open armen waar je in weg mag kruipen, precies zoals het lied het zegt.

Weet je, er wordt zo vaak gewaarschuwd voor andere godsdiensten, we moeten daarvoor oppassen, bijv. voor het “hindoeïsme” of voor het “boeddhisme”, en noem er nog maar meer. Het zijn “gevaren” die ons van buitenaf  willen beïnvloeden. Maar zal ik je nou eens het állegrootste gevaar voor de christen noemen? En dan óók nog eentje dat niet van búítenaf, maar zelfs van binnenúít komt? Dat is het “egoïsme”!! Jawel, de leer van “ikke”. “Ik” ben belangrijk, belangrijker dan wie dan ook, “ik” heb alle aandacht nodig van mezelf én van anderen, “ik” heb het het allermoeilijkst, “ik, ik, ik”.

“Welk een vriend is onze Jezus, Die in ónze plaats wil staan”. Dat deed Hij niet alleen aan dat kruishout van Golgotha, want daar nám Hij onze plaats in. Maar Hij wil óók vandaag, Zich opnieuw in ónze plaats stellen. Hij wil Zich invoelen en inleven in ónze omstandigheden. Luisteren en helpen, vertroosten en verwarmen. Zó is een échte vriend. Wij mogen ons daaraan spiegelen, en inplaats van te klagen dat we geen vrienden hébben, er eentje wórden voor die ander…toch… ?

Welk een vriend bent U Heer Jezus,
wat een aandacht, Heer, voor mij,
wat een voorrecht U te kennen,
want U maakt mijn hart zo blij.
U wil ik als voorbeeld nemen
in mijn wandel ied’re dag,
zo Uw liefde uit te delen,
dát is hoe ik hand’len mag.

(mijn eigen bonuscouplet )