Ik had vroeger mieren in huis, vies vond ik dat, maar hoe ik ook mijn best deed, ik kreeg ze niet weg. Ik stofzuigde ze weg (mijn hele vensterbank krioelde ervan) ik drukte ieder exemplaar dat zich aan mij durfde te vertonen dood, maar het hielp nooit echt. En toen ontdekte ik in een keukenkastje een pot stroop, en deze mieren doken lekker in die stroop en gingen dan met een voorraad naar hun holletje, dan marcheerden ze in een grote rij weer weg. Toen heb ik in de eerste plaats die pot stroop weggegooid en verder alles wat maar zoet was in plastic verpakt, en verder ben ik gaan kijken waar die mieren vandaan kwamen. Nou, dat zag ik al gauw en toen heb ik op die plaats waar ze binnenkwamen, vergif gestrooid en zo zijn alle mieren verdwenen.

In mijn hoofd kunnen de gedachten ook weleens als een stellteje mieren rondkrioelen, en elke keer probeer ik dan zo’n gedachte weg te krijgen, maar dan duikt er wel weer een andere op, die netzomin gewenst is, maar ik kan mijn best doen tot en met, ze blijven terugkomen. Op zo’n moment is het goed om eens stil te staan, dan bedenk ik me waarover deze gedachten nou precies gaan, want soms kun je ongemerkt dingen hebben die maar door je hoofd blijven malen, zonder dat je er nou zelf erg in hebt, maar ze zorgen wel voor een bepaalde onrust in je leven. Ik kan het weleens zo hebben dat ik die onrust voel en me pas láter bewust word dat ik alwéér over hetzelfde onderwerp aan het denken ben, terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet wil. Wat doe je daaraan?

Wat ik eraan doe is het volgende, ik ga na waar al deze gedachten zich uiteindelijk concentreren, dat kan een bepaalde zorg in mijn leven zijn, of een geestelijke verwonding die ik heb opgelopen of wat dan ook. Nou, in de eerste plaats ga ik die dan heel bewust verwijderen, ik geef deze zorg of deze pijn, over in de handen van de Here. Want ik heb in de loop der jaren wel geleerd dat er geen betere plaats is om je zorgen en lasten te brengen dan júíst daar! Dán is het zo dat ik me bedenk dat Hij een plan heeft met mijn leven, dat alle dingen voor mij zullen medewerken ten goede, volgens Zijn woord, én dat ikzélf er geen stap verder mee kom als ik me alsmaar zorgen maak of mezelf gek maak met al deze negatieve gedachten. Verder ga ik heel bewust opletten wanneer deze dingen in mijn gedachten kómen, en op het momént dat ik ze opmerk, spuit ik gif. Inplaats van mee te gaan in een negatieve denkspiraal, ga ik er tegenin en zeg: “dankUwel Here, dat U een plan met mijn leven hebt, en dat alles precies verloopt volgens Uw plan”. Dat werkt, echt waar.

Weet je, eigenlijk is het zo dat deze negatieve gedachten mij naar beneden proberen te trekken, en als ik dat maar laat gebeuren, wordt het van kwaad tot erger en op den duur ga je kopje onder in de ellende. Maar op het momént dat ik mij vásthoud aan het zékere weten dat de Here álles in Zijn handen houdt (want dáár heb ik het zélf gebracht) én alle dingen het beste wéét, dan trek ik mij als het ware daaraan op en kom weer helemaal boven water en ben dan óók in staat om me er zelfs totaal bóvenuit te trekken, afstand te nemen, waardoor er rust komt. Rust in mijn denken, rust in mijn hart, rust in mijn leven.

Hebr.4:14-16 : Daar wij nu een grote hogepriester hebben, die de hemelen is doorgegaan, Jezus, de Zoon van God, laten wij aan die belijdenis vasthouden. Want wij hebben geen hogepriester, die niet kan meevoelen met onze zwakheden maar een, die in alle dingen op gelijke wijze (als wij) is verzocht geweest, doch zonder te zondigen. Laten wij daarom met vrijmoedigheid toegaan tot de troon der genade, opdat wij barmhartigheid ontvangen en genade vinden om hulp te verkrijgen te gelegener tijd.