Psalm 18:1-4: Ik heb U lief, Heer, mijn sterkte, Heer, mijn rots, mijn vesting, mijn bevrijder, God, mijn steenrots, bij U kan ik schuilen, mijn schild, kracht die mij redt, mijn burcht; ik roep: ‘Geloofd zij de Heer”, want ik ben van mijn vijanden verlost. (NBV)

Vanmorgen las ik deze Psalm, en deze woorden spraken mij erg aan. Het is een Psalm van David en hij is geschreven nadat de Here hem opnieuw uitredding had gegeven in een moeilijke situatie. Onder andere was het ook Saul die hem weer dwars zat. Hier spreekt David de lof uit over de Here God, over Zijn daden en over wie God voor hem (David) is.

Wat ik nou zo mooi vind is dit: als ik deze woorden van David lees, dan is daar voor mij een stuk herkenning in. Deze God is ook mijn God, de dingen die David met God meemaakte, maak ook ik mee in mijn leven. Natuurlijk zijn de omstandigheden anders en zijn de gebeurtenissen anders, maar ook voor mij is de Here God degene waar ik mijn sterkte kan vinden, Hij is ook mijn rots en burcht, mijn bevrijder. Ook ik vind bij Hem een schuilplaats en ook ik wil Zijn naam loven en grootmaken. Niet alleen nadat Hij in mijn leven uitredding geeft, nee, ook al voordat Hij komt en mij helpt in mijn zorgen en moeilijkheden. Al zo dikwijls heb ik ervaren hóé getrouw de Here God is, en inmiddels weet ik dat Hij doet wat Hij belooft, en dat Zijn woord de enige waarheid is.

De bijbel leert ons dat de vijand door de Here Jezus overwonnen is aan het kruis. We hebben dus bij voorbaat al te maken met een verslagen vijand, wanneer je dan in dát licht deze tekst bekijkt, dan mag het zo zijn dat we deze woorden van David gebruiken als een proclamatie. “Geloofd zij de Heer, want ik ben van mijn vijanden verlost! ” Een getuigenis in de hemelse gewesten, een getuigenis naar de mensen om ons heen, een motie van vertrouwen naar de Here God toe. IJzersterke woorden dus, zullen we ze eens in ons hart bewaren en ze toepassen in ons leven? Laten we die laatste zin eens hardop voor onszelf uitspreken, niet één keer maar aanhoudend, net zolang tot het een vaststaande waarheid in ons hart wordt, meer dan ooit tevoren.

Ja, ook voor mij is dit zó waar,
ik ben verlost, dus vrij,
geen enkele vijand kan meer zeggen:
kom hier, je bent van mij.
De Here is mijn rots, mijn burcht,
bij Hem is nieuwe kracht,
ik loof Zijn naam met heel mijn hart,
van Hem is alle macht!

—

“Geloofd zij de Heer, want ik ben van mijn vijanden verlost”.