“Mevrouw…. mevrouw… MEVROUW!!! Verbaasd keek ze opzij…

Vandeweek reed ik met mijn auto door een vrij drukke straat en voor mij uit, aan mijn kant, dus met de rijrichting mee, liep een oude vrouw achter haar rollator op de fietsstrook die deel uitmaakte van de rijbaan. Langzaam en moeizaam duwde ze haar karretje en ik moest gedwongen achter haar blijven omdat we een verkeersdrempel met een vluchtheuvel naderden waar je dus niet samen tegelijkertijd overheen kon. Ik reed geduldig (ja echt hoor achter haar en toen we de drempel over waren reed ik tot ik naast haar was, opende mijn raam en riep haar. Het duurde even voor ze doorhad dat ik haar riep maar toen keek ze mijn richting op. Ik zei dat ze daar nogal gevaarlijk liep en dat ze beter op het trottoir kon gaan lopen dat meteen naast de fietsstrook lag. Blijmoedig keek ze me aan en zei: “Nee hoor, ik loop hier prima, ik doe het altijd zo, iedereen kan me zien en ik zie ook alle auto’s aankomen”. Dat was natuurlijk niet zo want de auto’s achter haar kon ze niet zien aankomen en daarbij leek ze totaal in haar eigen wereld op te gaan terwijl ze daar liep.

Inmiddels hadden zich achter mij een aantal auto’s verzameld die uiteraard ook niet verder konden rijden omdat ook zij achter mij en de mevrouw moesten blijven. Terwijl ik met de mevrouw sprak begonnen er meerdere al luid te toeteren. Ik heb de mevrouw verder maar laten lopen daar omdat je haar natuurlijk niet kunt dwingen het trottoir op te gaan maar ik heb wel voor haar gebeden dat ze bewaard zou blijven.

Later bedacht ik hoe ongeduldig de mensen toch vaak zijn. Terwijl iedereen kon zien dat de mevrouw daar liep waren ze toch al aan het toeteren om mij te dwingen door te rijden. Ik moest eigenlijk een beetje lachen. Ik reed vooraan in de “file” en in principe kon niemand me voorbij en toen dacht ik aan die spreuken die je vaak ziet zoals “Liefde is:” en dan komt er één of andere uitspraak. Zo dacht ik op dat moment: “Macht is: vooraan in de file rijden en je snelheid verminderen” hahaha.

Ach weet je, in dit geval waren het claxons die me probeerden op te jagen en te intimideren, auto’s met een “grote mond”. Maar in ons geestelijk leven kan het ook zo zijn dat we geïntimideerd worden door dingen die de duivel ons probeert in te fluisteren ten einde ons op te jagen of ons af te houden van zaken die we voor de Here God willen doen. We kennen het allemaal wel denk ik, gedachten die met ons op de loop gaan, die ons angst aanjagen. zorgen brengen, ons ontmoedigen of zelfs deprimeren.

Op zulke momenten is het goed om óók even gas terug te nemen, pas op de plaats te maken en ons te bedenken wat Gods woord zegt, en tegelijk tot ons door te laten dringen dat we met Hem sterk zijn. Dan mogen we onze gedachten richten op Hem en dát geeft ons kracht.

David wist het wel, zo zegt hij in Psalm 18:30: Met U immers loop ik op een legerbende in en met mijn God spring ik over een muur.

Om dan nog even terug te komen op de vraag wat “macht” is, dan zou ik zeggen: ”Macht is: Weten dat Hij die met ons is sterker is dan wie of wat dan ook!!”

Een heerlijke gedachte om deze dag mee in te gaan!