Eén van onze vrienden vroeger had als eerste (van de mensen die ik kende) een keyboard waar je gewoon altijd in dezelfde toonsoort kon spelen, maar door aan een knop te draaien kon je dan de akkoorden veranderen. Dát leek me nou geweldig, want ikzelf kon alleen maar in “c” spelen. Stel je voor, je kunt ieder lied spelen met dezelfde akkoorden en dan tóch klinkt het anders, ideaal toch? Voor mij althans. Maar ik had destijds twee (en inmiddels drie) broers die zelf fantastisch piano kunnen spelen en zij gebruiken alle toetsen over het hele toetsenbord en maken daarmee in alle toonsoorten muziek. En mócht een lied te hoog of te laag zijn ingezet is dat voor hen ook geen probleem, dan gebruiken ze andere toetsen en andere akkoorden en dan is het ook in orde. Tja, in principe is dat natuurlijk wél de opzet van het pianospel want al die toetsen zitten er niet voor niets op.

Maar da’s allemaal leuk, wat heeft dat nou met ons geloof te maken? Toch wel een beetje denk ik, als ik naga dat de Here God ons een hele bijbel vol met verhalen en raadgevingen, lessen, bemoedigingen, vertroostingen, wijsheden, geschiedenissen, terugblikken en vooruitblikken, beloften, vermaningen en regelrechte waarschuwingen heeft gegeven, dan zie ik daar óók dat principe vaak terug. Ondanks de rijkdom van de bijbel, worden er hier en daar een paar verzen, woorden of geschiedenissen uitgepikt, die algemeen bekend zijn en die je op héél veel situaties van je leven dénkt te kunnen toepassen. En inplaats dat wij ons aan Zijn wóórd aanpassen, passen we Zijn woord aan, aan óns leven. Dat gebeurt, en niet door iedereen uiteraard, maar nog wel veel te veel.

We mogen Gods woord onderzoeken, erin graven, en dan zul je zien dat er de mooiste dingen tevoorschijn komen. Als ik op die piano speelde, dan had ik inderdaad maar heel weinig mogelijkheden, ik heb er nooit de tijd voor genomen om het écht te leren en ik verwachtte dus eigenlijk van mijn piano, dat hij (of is het een zij ervoor zorgt dat er behoorlijke muziek uitkomt. Met een minimum aan inspanning, verwachtte ik een optimaal resultaat door zo’n handige knop. Hmm.. dus niet. Zo werkt dat niet. Ik kan genieten als ik mijn broers hoor spelen, ze leggen hun handen op die piano en beroeren de toetsen op een dusdanige manier dat er de meest mooie klanken en melodieën uit tevoorschijn komen. In hun geval is de piano “slechts” het middel, het “instrument” om een zaal, een kamer of een hart, te vullen met de lieflijkheid van de muziek.

Gods woord is “slechts” het middel, waar wij onze handen op mogen leggen, om er de meest mooie en waardevolle dingen uit te halen, waarmee wij ons hart kunnen vullen en vandaaruit, ook dat van anderen. In die piano zit álles om er op wel duizenden manieren muziek uit te halen. Denk maar aan al die componisten, aan al die verschillende stijlen en soorten muziek, maar er zijn mensenhanden nodig om die muziek er ook daadwerkelijk uit te halen. En dat lukt nooit met slechts (zoals in mijn geval) 3 of 4 akkoordjes, geloof me, dat is niks Ik heb een blauwe maandag pianoles gehad en dan leer je losse toontjes en die klinken nergens naar, maar als ik had doorgezet dan had ik geleerd om al die losse nootjes aan elkaar te rijgen en er een mooi muzikaal geheel van kunnen maken. Zo is het ook met de dingen die we in Gods woord vinden, al die geschiedenissen, al die teksten en verhalen mogen wij in ons hart opnemen en zo in ons leven toepassen, waardoor we als een prachtig stuk lieflijke muziek de harten van velen kunnen bereiken.