Willekeurige bemoediging
  • 14 september 2005
    Toen ik afgelopen zondag van de dienst naar huis kwam, realiseerde ik me dat ik tegenwoordig terdege oplet of ik …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Lafaard.

biddenIk heb gisteren iets verteld over die conferentie waar ik was in Duitsland, dat was eigenlijk een conferentie die ging over evangelisatie, over het uitdragen van- en vertellen over- de liefde van God en Zijn woord, en er werden hele zinnige dingen verteld. En één van de sprekers had een mooi voorbeeld hij zei: “stel je voor, er is een gezin op vakantie in de bergen en tijdens een wandeling raken ze 4 kinderen kwijt, die zijn in een onbewaakt moment de verkeerde kant uit gelopen. En de ouders zoeken en zoeken en kunnen hun kinderen niet vinden, dan uiteindelijk wordt de hulp ingeroepen van de reddingswerkers en die gaan met een hele ploeg op zoek, en dan uiteindelijk komen ze met één van de kinderen terug. Wat denk je dat die ouders zeggen? Oh gelukkig, fijn, nou bedankt hoor, daar zijn we blij mee? Nee, natúúrlijk zijn ze blij met het gevonden kind, maar hun eerste vraag zal zijn, wáár zijn de anderen? en als ze ze niet zien, zullen ze er bij de reddingswerkers op aandringen om toch alsjeblieft verder te zoeken, en deze ouders zullen geen rust hebben tot al hun kinderen weer bij hen terug zijn, dat is toch logisch?”

En toen vroeg hij aan ons, “hoe denk je dat God zich voelt? Hij is zóveel kinderen kwijt en wij hebben de opdracht gekregen om het verlorene te zoeken, maar wat doen wij? We gaan wachten totdat ze óns vinden, en we zijn al blij en tevreden als er eens één nieuw persoon in de gemeente komt, en dan spreken we over “kwaliteit” inplaats van “kwantiteit”. En God róépt het uit, wáárom zoek je niet verder? er zijn nog zóveel verloren mensenkinderen!”

En ik moet je eerlijk zeggen, ik ben mezelf daar tegengekomen, weet je, ik sliep daar in een jeugdherberg (op mijn oude dag:-) en ’s morgens bij het ontbijt waren daar hele groepen jongeren en ik zat daar terwijl het in mijn hart brandde om deze mensen te vertellen over de Here God. Maar ik durfde niet, ik hield mijn mond… Ook sliep ik op een meerpersoonskamer samen met twee jonge vrouwen en ik had best wel een gesprek met deze vrouwen, en ik vertelde ook wel dat ik op een christelijke conferentie was, maar ik heb ze niet rechtstreeks over de liefde van God voor hen persoonlijk verteld, en toen ik daar wegging heb ik gebeden of God hen wilde zegenen en mensen op hun pad wilde brengen om ze van Hem te vertellen, en weet je, op dát moment drong tot me door dat ik het gebed van een láfaard bad, God had mij willen gebruiken en ik was te laf en nu bad ik achteraf zo’n gebed en ik voelde me een lafaard!! En ik heb dat zo diep ervaren en ik heb daar zo’n verdriet over gehad en dat ook beleden en de Heer gevraagd om me te helpen die moed te nemen om de mensen van Hem te vertellen. In Mattheüs, hoofdstuk 9 vers 37 en 38 daar staat: Toen zeide Hij tot Zijn discipelen: De oogst is wel groot, maar arbeiders zijn er weinig. Bidt daarom de Heer van de oogst, dat Hij arbeiders uitzende in Zijn oogst.

kind_van_god_zijn[1]Als je dit leest dan mag je tegelijkertijd weten dat het zó kan zijn dat, als wij ergens voor bidden, God juist óns wil gebruiken als antwoord op onze eigen gebeden, wij mogen er klaar voor zijn om gebruikt te worden door Hem, om iemand anders de weg naar Hem te wijzen. En weet je, een paar dagen later was ik in een winkel en vóór mij was een vrouw bij de kassa die zo een klein praatje had met de kassiëre, en ik hoorde wat ze vertelde en het raakte mij, en toen ik na haar, mijn boodschappen betaald had, stond zij nog bij de inpaktafel haar spullen in te pakken en op dat moment ben ik zomaar een gesprek met haar begonnen en in dat gesprek heb ik haar ook récht op de man af gevraagd of zij de Here Jezus kende en ik heb daar een fijn gesprek met haar gehad. Maar voor mij was het mooiste van dat gesprek, dat ik dat zómaar gedurfd had en ik was God er dankbaar voor dat Hij mij daarvoor had willen gebruiken. Laten wij voor God, als arbeiders in Zijn wijngaard willen zijn en laten we uit willen gaan om het verlorene te zoeken, uit liefde voor Hem.

 

 

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


+ 4 = 6