Ik loop over het pad dat achter mijn flat ligt. Het is alleen voor fietsers en voetgangers en uit een klein zijwegje zie ik een klein jongetje op een stepje aankomen. Hij stopt keurig netjes bij het stoepje en roept iets achterom naar zijn vader die er aan komt. Aan zijn gestalte te zien en aan zijn ijle hoge stemmetje te horen is deze kleine man nog geen- of nauwelijks- drie jaar oud. Keurig netjes wacht hij tot zijn papa bij hem is. Ik ben al iets verder als ik de papa  hoor zeggen: “Nee, niet oversteken eerst links kijken, zie je daar een fiets aankomen?” Het kind bevestigt dit en terwijl ik achterom kijk zie ik hem keurig wachten. Na nog een fiets voorbij te hebben laten gaan zegt de papa: “Nu gaan we netjes oversteken, kijk maar naar papa”. Samen steken ze over, de kleine jongen volgt de vader op de voet en let goed op hoe papa het doet. “Doe ik het goed papa?” vraagt het manneke en papa geeft hem een compliment.

Ik heb het allemaal gade geslagen en het ontroert me, vooral die woorden “kijk maar naar papa” raken me en blijven in mijn gedachten hangen.  Ik moet naar het oogziekenhuis en mijn gedachten zijn voor een aantal uren daarmee bezig. Als ik terug in de trein zit, vanuit Rotterdam weer richting Middelburg, komt het voorval weer terug en ik zie het vertederende tafereeltje weer voor me.

Het brengt me eigenlijk een stukje terug in de tijd, dan denk ik eraan hoe mijn zoon Immanuel als kleine jongen van een jaar of drie, altijd heel goed oplette hoe zijn vader bepaalde dingen deed en dan deed hij het precies zo na. De manier waarop hij zijn boterham opat, de manier waarop hij op de bank zat, de manier waarop hij dingen vastpakte, noem maar op, alles deed hij na. Mooi om te zien.

De Here Jezus zegt op een gegeven moment in Joh.5:19 :Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u, de Zoon kan niets doen van Zichzelf, of Hij moet het de Vader zien doen; want wat deze doet, dat doet ook de Zoon evenzo. God de Vader was het grote voorbeeld voor de Here Jezus, alles wat Hij deed had Hij geleerd en gezien van Zijn Vader. Zoals Immanuel een voorbeeld nam aan zijn vader, zo ook de Here Jezus aan Zijn Vader.

Maar op Zijn beurt is de Here Jezus weer hét grote voorbeeld voor ons, wij mogen naar Hem kijken en de dingen die Hij doet, óók doen, we mogen leren van Hem. Hijzelf spreekt daarover een stukje verder in hoofdstuk 13, daar gaat het over het wassen van de voeten en hoe de Here Jezus daar zélf de voeten van Zijn discipelen wast, en dan zegt Hij in Joh.13:14-15: Indien nu Ik, uw Here en Meester, u de voeten gewassen heb, behoort ook gij elkander de voeten te wassen; want Ik heb u een voorbeeld gegeven, opdat ook gij doet, gelijk Ik u gedaan heb. Dit voeten wassen staat symbool voor reiniging, en niet alleen van het zichtbare vuil, doch ook van het onzichtbare vuil,  iets dat de discipelen op dat moment nog niet begrepen. De Here Jezus geeft hier symbolisch een voorproefje van wat Hij nog zou gáán doen, namelijk zorgen voor de volkomen, volmaakte reiniging, door voor alle mensen aan het kruis te gaan. Pas later hebben zij dat begrepen en ook wij mogen dat weten, maar dat geeft deze woorden van de Here Jezus wel een diepere dimensie voor ons. Want deze woorden gelden ook voor ons, maar hoe moet je dit nu eigenlijk zien? Wat wordt hier nu mee bedoeld? Voor jou, voor mij?

Wat hier van ons gevraagd wordt is, dat wij ten eerste bereid zijn om die ander, die ons iets heeft aangedaan volkomen te vergeven, maar dit verhaal zegt eigenlijk nog meer. Als je in de Filippenzenbrief leest, dan staat daar dat wij die ander uitnemender moeten achten als onszelf. En als wij dát daadwerkelijk en van ganser harte doen, dan zal het zo zijn dat wij die ander zijn/haar  fouten niet kwalijk zullen nemen, maar dan zullen wij overtuigd zijn van ons eigen falen, én de verlossing die wij zélf nodig hadden en die wij door Gods genade ook hebben gekregen. De dankbaarheid over onze eigen verlossing zal vele malen groter zijn en wat we dán zeggen is, “och, dat foutje wat jij gemaakt hebt tegenover mij? Maak je daar maar niet druk om hoor, want ikzelf heb véél grotere fouten gemaakt en tóch heeft de Here Jezus óók mij totaal vergeven, ik neem jou dat niet kwalijk”.

Door deze houding, zal die ander, naar ons toe, geen vuile voeten meer hebben en ook voor onszelf is dit het juiste om te doen, want ook in ons eigen hart brengt zo’n houding vrijheid.

Ik zeg niet dat het makkelijk is…want soms kan het zelfs héél erg moeilijk zijn, ik zeg alleen maar dat dát hetgene is wat Hij van ons vraagt. En als je het té moeilijk vindt dan mag je je bedenken hoe groot de liefde van de Here God voor jou is ja, kijk maar naar Papa…