Willekeurige bemoediging
  • 9 oktober 2006
    Psalm 25:9b : maar wie de Here verwachten, zij zullen het land beërven…. Verwachten, in verwachting zijn…………  als bijv. een vrouw …
Recente reacties
Archief
CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Ken je- of ben je zo iemand?

Misschien ken je ze ook wel, mensen die hun hele leven op zoek zijn naar van alles en nog wat. De ene zoekt liefde, de ander erkenning, de volgende weer iets anders. Gisteren realiseerde ik mij dat deze mensen nooit zullen vinden wat ze zoeken, omdat het voortkomt vanuit een onvrede. Wat ze hebben is niet goed, of niet genoeg, of nét niet dat wat ze graag zouden willen en dat maakt dat men “op zoek” gaat.

Ik zie het regelmatig, dan heeft men een droom, een doel, een verlangen en men werkt er hard aan om die te verwezenlijken, maar zodra is het doel bereikt, het verlangde in bezit genomen, de droom uitgekomen, of tóch komt daar opnieuw die onvrede. En deze onvrede is onverzadigbaar, ze kan nooit door iets verzadigd worden, want er zal telkens weer iets nieuws komen waar het hart naar uitgaat.

De Bijbel leert ons óók om te zoeken, maar wél om juist dátgene te zoeken dat onze harten en ons verlangen wél kan verzadigen, David zegt het in één van zijn Psalmen, namelijk in Psalm 34:15b : zoek de vrede en jaag die na. Vrede zoeken en najagen, netzolang tot je het in je bezit hebt. Maar hoe doe je dat? Wel er staat in Ef.2:14a :Want Hij (Jezus) is onze vrede. Het is dus de bedoeling dat we de Here Jezus “zoeken”. Als je je bedenkt wat “zoeken” eigenlijk inhoudt: als ik iets zoek, dan weet ik ook wát ik zoek en dan gaan mijn ogen overal rond om juist dan éne wat ik zoek, te ontdekken. Zo mogen we alle dagen en in alle dingen de Here Jezus zoeken, en Hij zegt van Zichzelf, dat wie Hem zoeken, Hem ook zullen vinden. In zoveel dingen vind je de grootheid en de schoonheid van Hem terug, alleen is het vaak zo dat ons oog eraan voorbij kijkt omdat ons hart ándere verlangens najaagt.

We mogen leren om het verlangen naar Hem, het grootste verlangen van ons hart en ons leven te maken. En dan zal ons hart zich vullen en verzadigen met die vrede, die Hij is! Want ook dat is een kleine misvatting, we zijn geneigd om te zeggen: Here, “geef” mij Uw vrede, maar Hij “is” onze vrede, wat we zouden moeten zeggen is dus: Here, kom binnen, ik wil totaal gevuld worden door Uw aanwezigheid en in Hem is  dan óók die oneindig grote vrede, die alle verstand te boven gaat.

 

 


4 + = 11