Regelmatig loop ik er langs als ik met Simon aan de wandel ben, een mooi, vriendelijk gebouw zo aan de buitenkant te zien. De tuin en het brede pad dat naar de glanzende voordeur voert zijn keurig onderhouden en onkruidvrij. De mensen die ik er af en toe naar binnen zie gaan groeten mij vriendelijk en zien er allen netjes uit. Ik heb het over de Koninkrijkszaal, een gebouw waar Jehova’s getuigen samenkomen.

In mijn flat woont een oudere dame die geregeld bij mij aanbelt en mij dan enkele tijdschriftjes van de Jehova’s getuigen overhandigt. Ze vertelt er altijd iets over en we hebben dan zo even een praatje samen. Een hele lieve dame die absoluut niet opdringerig is maar gewoon lief en geïnteresseerd in de mensen hier in de flat. Ze staat ook open voor de dingen die ik zeg en als je haar hoort praten is het een vrouw die echt en oprecht van de Here God houdt en ook haar steun en rust bij Hem zoekt.

Telkens als ik langs dat gebouw loop denk ik erover na dat de naam best wel goed gekozen is, “Koninkrijkszaal”, mooi toch? En ook de naam Jehova’s getuigen, Jehova betekent “God” en Zijn getuigen zijn willen wij toch ook? Dus eigenlijk zouden wij onszelf ook zo kunnen noemen … maar dan toch met een iets andere insteek … tja, what’s in a name.

Wat wil ik hiermee zeggen, wil ik reclame maken voor de Jehova’s getuigen? Nee hoor, ik wil voor niemand reclame maken, ik wil eigenlijk alleen door dit te vertellen aangeven dat we dikwijls bij een “naam” al een soort van tegenstand kunnen voelen. Een naam roept associaties op waardoor we alleen al bij het horen of zien van zo’n naam bevooroordeeld kunnen zijn. Als ik deze oudere dame aan mijn deur heb dan zie ik een kind van God, een vrouw die mij vertelt hoe zij zich aan de Here God vasthoudt als het moeilijk is. Haar man wordt elke dag opgehaald met een speciale taxi, in de middag wordt hij weer thuisgebracht in zijn rolstoel. Een hele opgave om hem thuis te verzorgen en van tijd tot tijd met hem op pad te gaan, dat valt niet mee. Maar ze straalt en vertelt dan hoe ze elke morgen de Here God dankt voor de nieuwe dag, dat ze blij is met zoveel kleine dingen, dat ze zich kan verheugen over haar fijne huis, het uitzicht, de zon die ze ziet opkomen in de morgen en ondergaan in de avond, het feit dát haar man er nog is en dat ze zich in een tijd die zo onzeker is, veilig mag weten bij God. Als ze dan na zo’n gesprekje weg gaat, raakt ze even mijn arm aan en zegt: “Nou, een fijne dag nog hoor kind”, zo lief.

Weet je, er zijn zo veel vooroordelen, zoals bijv. over allochtonen, verslaafden, Jehova’s getuigen, katholieken en hun Paus, over homo’s, dikke mensen, dunne mensen, “domme” mensen, werkloze mensen, en zo zijn er nog veel meer te noemen, allemaal benamingen voor bepaalde groepen mensen waarbij we associaties hebben. Wij mensen maken onderscheid en plaatsen andere mensen (en dikwijls ook onszelf) nogal snel in hokjes, terwijl er voor God geen hokjes bestaan, voor Hem zijn wij allen, ieder mens op deze aarde, een deel van Hem, Hij heeft ons gemaakt en Hij houdt van ons allemaal met heel Zijn hart. Soms is het goed om dat nog weer eens heel bewust te bedenken 🙂 zowel voor onszelf alsook wat betreft onze houding naar anderen toe.

I Joh. 4:7-11 (Het Boek): Vrienden, laten wij elkaar liefhebben want de liefde komt van God. Wie liefheeft, is uit God geboren en kent God. Maar wie niet liefheeft, kent God niet, want God is Zelf liefde. God heeft ons laten zien hoe groot zijn liefde voor ons is, door zijn enige Zoon de wereld in te sturen. Door Hem wilde God ons nieuw leven geven. De liefde waarover het hier gaat, is niet onze liefde voor God, maar zijn liefde voor ons. Daarom stuurde Hij zijn Zoon, die de straf voor onze zonden op Zich heeft genomen om de verhouding tussen God en ons weer goed te maken. Omdat God ons zo heeft liefgehad, moeten wij elkaar ook liefhebben.

Ik zou tegen een ieder willen zeggen, jij bent belangrijk, je bent een door God geliefd mensenkind, jij doet ertoe!!