Ik moest zo denken aan iets wat ik een aantal jaren geleden eens heb opgeschreven en wat eigenlijk een “liefdesverklaring” was van onze hemelse Vader,  woorden die voor elk van Zijn kostbare kinderen gelden. En omdat ik daar zo mee bezig was dacht ik dat het misschien ook wel fijn is om dat nog een keertje hier op de site te zetten, simpelweg omdat het zó bemoedigend is. Het laat de onvoorwaardelijke liefde van onze Vader zien voor elk van Zijn kinderen, voor jou en mij, en ik hoop dat dat maakt dat ook jij je écht bijzonder zult voelen, want echt, jij bent bijzonder!

———————————————

Dag Mijn kind, hoe gaat het met je vandaag? Eigenlijk hoef Ik je dat niet te vragen want Ik ken het antwoord allang, maar omdat Ik graag een gesprek met je wil voeren stel Ik deze vraag tóch. Ik wil graag uit jouw eigen mond horen wat er in je omgaat, hoe je je voelt, welke plannen je hebt voor deze dag, of er zorgen zijn die je benauwen, of dat er misschien leuke dingen op je wachten vandaag waar je met plezier naar uitkijkt? Ik heb naar je gekeken toen je lekker lag te slapen, er was blijdschap in Mij, omdat je Mijn kind wilt zijn, Ik zag je toen je wakker werd en vroeg Me af of er vandaag wel tijd genoeg was om een praatje met je te maken, want soms ben je weleens wat snel en loop je Me bijna omver in je haast om op tijd te zijn, en áls je tijd hebt voor Mij, dan vertel je Mij wel van alles, maar meestal ben je alweer weg voordat Ik Mijn verhaal kan doen, dat vind Ik jammer want Ik heb je zoveel te zeggen. Daarom ben Ik blij dat je nu eventjes de tijd neemt om naar Me te luisteren.

Allereerst wil Ik je zeggen dat Ik trots op je ben, trots omdat je telkens weer Mijn kant kiest wanneer het erop aankomt om direkte keuzes te maken, en heus, Ik zie soms je aarzeling en ook wel de momenten dat je eventjes de verkeerde keuzes maakt, maar altijd weer kom jij bij Mij terug en dat zijn momenten die Ik koester. Ik ben blij met je, Ik houd ontzaglijk veel van je en iedere dag opnieuw verheug Ik Mij op een samenzijn met jou. Weet je, Ik kan Mijn Zoon niet genoeg danken voor wat Hij voor Mij heeft gedaan, ja misschien verbaast je dat? Maar óók voor Mij heeft Hij dat offer gebracht, óók voor Mij is Hij aan het kruis gegaan, uit liefde. Hij heeft het verdriet gezien dat Ik had om jou, Ik miste je zo verschrikkelijk en toen heeft Hij gezegd, “Papa, Ik ga het voor U in orde maken, Ik ga ervoor zorgen dat U weer in contact kunt komen met Uw kinderen”, wat ben Ik rijk met zo’n Zoon hè? Wat wás Ik trots op Hem, wat hééft Hij een goed werk gedaan, maar op het moment dat Ik Hem daar alleen moest laten, aan dat kruis…..toen heb Ik eventjes Mijn ogen dichtgedaan, want eigenlijk had Ik Mijn engelenlegers willen sturen om Hem van dat kruis áf te halen, en Ik vroeg Me af, wáárom laat Ik Hem daar hangen? Mijn hart was boordevol pijn, om Hém!  Maar toen Ik Mijn ogen dichtdeed… zag Ik jou …en toen wist Ik weer “waarom”.

Voor Mij is elke dag met jou een feest, jij bent hét bewijs dat het offer van Mijn Zoon niet tevergeefs was en als Ik, samen met Hem, naar je kijk, dan knuffel Ik Hem nog eens extra en dan kijk Ik in Zijn zachte, warme ogen, die ogen die stralen van liefde voor Mij én voor jou en dan loopt Mijn hart over van dankbaarheid. Hij en jij, kinderen waar Ik blij mee ben, waar Ik trots op ben, waar Ik mee (én in) gezien wil worden. Fijn dat Ik dit even aan je kwijt mag, enne…als je nou in het vervolg wéér eens zo’n haast hebt, kom dan gewoon alleen maar eventjes een knuffel halen, goed? Dan praten we later wel. Ik houd van jou Mijn kind.

Je Vader.