Bougainville

Ik vertelde de mensen dat het werkelijk fantastisch is als je een heel veld vol met deze mooie planten hebt en de zon schijnt, er staat een aangenaam briesje en je ziet zo al die mooie bloemen meebewegen in de wind, wat een prachtig beeld krijg je dan. Menigeen blijft stilstaan om die pracht te bekijken. Menigeen zou ook graag een stekje van zo’n plantje willen meenemen, want als je dat op de juiste manier behandelt, wordt dat op den duur óók weer zo’n mooie plant. Hij wordt dan gelijkvormig aan de grote plant.

Zo is het ook voor ons de bedoeling, dat wij gelijkvormig worden aan de Here Jezus. Je kunt dat lezen in Rom.8:29 waar staat: “dat Hij ons tevoren bestemd heeft tot gelijkvormigheid aan het beeld Zijns Zoons”. Ik vind dat zo schitterend, wie wil dat nou niet? Gelijkvormig worden aan het beeld van de Here Jezus? En als je dan met elkaar in de samenkomst bent, dan mogen we ook op zo’n veld lijken, vol met bloeiende bougainvillea’s, zo prachtig dat mensen met jaloersheid naar ons kijken. Is dat niet geweldig?

Vervolgens haalde ik de plant zélf uit mijn tas, want uit díé plant had ik dat kaartje gehaald………..Nou, in eerste instantie wilde niemand geloven dat die plant die ik daar omhoog hield, écht de bougainvillea van de foto was. Hij leek er in de verste verte niet op, er was wekelijk niet één aanknopingspunt te vinden. Geen wonder ook, want de plant die ik tevoorschijn haalde bestond slechts uit een beetje (harde) grond en een paar bruine uitgedroogde stokjes die uit die grond naar boven staken. Er was niet één groen blaadje aan, er was niet één bloem te vinden. Helemaal niets. Tóch was het écht zo’n bougainvillea, óók vantevoren reeds bestemd om gelijkvormig te worden aan die mooie foto die ik ervan had. Ik heb dat plantje toen gebruikt als een soort van spiegel voor onszelf. Als wij naar onszelf kijken lijken wij dan wél op het beeld waar we op zouden móéten lijken? Oké, misschien op zondag een beetje dan, maar hoe is het doordeweeks? Dat plantje was totaal uitgedroogd en dat dit plantje dood was, was mijn schuld want ik had het geen water gegeven. Dus als het om óns gaat, dan ligt het aan de voorganger van onze kerk of gemeente als wij uidrogen en er niet uitzien zoals dat zou moeten……..toch…….?

Joh. 4:14 : Maar wie gedronken heeft van het water dat Ik hem zal geven, zal geen dorst krijgen in eeuwigheid, maar het water dat Ik hem zal geven, zal in hem worden tot een fontein van water, dat springt ten eeuwigen leven. Wie gedronken heeft, je kunt water krijgen, maar als je het niet drinkt, het niet in je opneemt, zul je er niets aan hebben. Dan nog een tweede stukje dat staat in Joh. 7:37-38 : En op de laatste, de grote dag van het feest, stond Jezus en riep, zeggende: Indien iemand dorst heeft, hij kome tot Mij en drinke! Wie in Mij gelooft, gelijk de schrift zegt, stromen van levend water zullen uit zijn binnenste vloeien. Dit is ook weer zo duidelijk, hier zegt de Here Jezus dat je eerst dorst moet hebben, dus een verlangen naar Hem, en dán zegt Hij: Hij kome tot Mij en drinke …. Misschien ligt het dan tóch niet aan de voorganger of dominee? En staat er dan vervolgens: Stromen van levend water zullen in zijn binnenste gegoten worden? Nee, er staat dat ze úít ons binnenste zullen vloeien. En dát vind ik geweldig, want stel je voor dat er tien van die verdroogde planten in een bak staan en in één van die planten wordt een fonteintje gezet, dan zal deze plant zichzelf kunnen bevochtigen, maar al snel zal het overvloeien en dan zullen ook die andere plantjes zich daaraan kunnen laven.

Psalm 36:6-10 : Here, hemelhoog is Uw goedertierenheid, Uw trouw reikt tot de wolken; Uw gerechtigheid is als de bergen Gods, Uw gericht is een geweldige watervloed. Mens en dier verlost Gij, Here. Hoe kostelijk is Uw goedertienheid, o God; daarom schuilen de mensenkinderen in de schaduw Uwer vleugelen; zij laven zich aan het vette van Uw huis, Gij drenkt hen met de stroom van Uw liefelijkheden. Want bij U is de bron des levens, in Uw licht zien wij het licht.