Ik ben er zelf niet zó weg van eerlijk gezegd, van spinnen bedoel ik. Als ik in mijn huis een spin vind, dan maak ik hem toch wel zo snel mogelijk dood, brrr, stel je voor dat’ie ’s nachts over je heenkruipt ofzo, ik moet er toch eventjes niet aan denken hoor. Maar anderzijds vind ik het wel weer fascinerend om te zien met welk een overgave deze beestjes elke keer opnieuw hun web weven en met welk een geduld ze dat doen. Het gebeurt vooral in de herfst wel dat er buiten veel spinnen zijn en als je dan in de ochtend de tuin inloopt dan ga je er soms dwars doorheen met je hoofd. brr. En dan moet je het spinrag van je gezicht afvegen en heb je zomaar het hele web kapotgemaakt. Maar als je dan de volgende dag weer naar buiten gaat, dan zul je zien dat er op precies dezelfde plaats alweer een nieuw web geweven is. En zo’n spin maakt zo’n web, en trekt zich dan terug in een hoekje, waar hij gaat zitten wachten op zijn prooi, allerlei diertjes worden in het web gevangen en zitten vast, terwijl de spin op ze af komt en ze opeet.

Ik zag laatst een stukje van een praatprogramma en daarin vertelden een paar vrouwen over een verslaving die hun hele leven beheerste. Die ene vrouw was al jaren gokverslaafd, ooit was ze een keertje naar een casino geweest en daar had ze in een korte tijd 11.000 dollar gewonnen, en vanaf dat moment is ze meer en meer gaan gokken, het nam al haar tijd en nog veel meer,  ze had 3 creditcards totaal tot aan de limiet opgemaakt, ze had het studiefonds van haar kinderen opgemaakt, ze had het spaargeld van haar man, waarmee hij een eigen bedrijfje wilde starten, opgemaakt en ze werkte op de administratie van een school en daar had ze ook geld verduisterd, en zo had ze een schuld van 186.000 dollar. Zelfs ’s nachts ging ze gokken en iedere keer hoopte ze dat ze nú de grote buit zou binnen halen, maar inplaats daarvan raakte ze alleen maar dieper in de schuld. En uiteindelijk zag ze geen uitweg meer, en ze had twee gedachten, óf een eind aan haar leven maken, óf het aan haar man vertellen… Gelukkig had ze ervoor gekozen om het aan haar man te vertellen, en natuurlijk was hij helemaal ondersteboven, want hun hele toekomst viel aan duigen, maar hij hield nog steeds van haar en zelfs meer dan tevoren, zo vertelde hij. En samen met haar was hij hard aan het werk om die schuld af te betalen…

Deze vrouw was ook in een web terechtgekomen, een web van leugen en bedrog en de schuld werd alleen maar groter, zowel financieel, alsook emotioneel.

Eigenlijk lopen er zoveel mensen rond die verstrikt zijn geraakt in een web, en dat kan op elk gebied zijn, maar het is de boze die dit web elke keer opnieuw weer op precies hetzelfde plekje weeft, en waar je elke keer opnieuw wéér in vast blijft zitten, je wordt meer en meer ingesloten totdat je geen kant meer op kunt. En de énige manier om hier uit te komen is om het te bespreken met de Here God, Hij is degene die je eruit kán en wíl helpen en David zegt het in Psalm 25:15: Mijn ogen zijn bestendig op de Here, want Hij voert mijn voeten uit het net. dit is een zekerheid die David heeft, dat God hem kan helpen om uit de narigheid te komen en dan gaat hij verder in vers 16-18: Wend U tot mij en wees mij genadig, want eenzaam ben ik en ellendig. De benauwdheden mijns harten hebben zich uitgebreid, voer mij uit mijn angsten. Zie op mijn ellende en moeite, en vergeef al mijn zonden.

Wát er ook is misgegaan en hóé groot de problemen ook zijn, óók wij mogen wéten dat God ons altijd wil helpen, dat Hij onze voeten uit het net zal voeren, en als wij naar Hem toegaan en onze zonde belijden, zal Hij samen met ons aan een oplossing werken, en Zijn liefde wordt er nóóit minder om, Hij blijft met Zijn oneindig grote liefde, áltijd van ons houden, we hoeven nooit van Hem wég te vluchten, we mogen juist naar Hem tóé vluchten.