In onze christelijke kringen heerst er vaak een misvatting en bekijkt men de zaken op een irreële manier. Er wordt nogal eens gedacht (en soms ook gepredikt) dat we te allen tijde onze feestjurk /pak aan moeten hebben en dat de doordeweekse jas niet goed genoeg meer is. Waarmee ik bedoel dat men van hoogtepunt naar hoogtepunt wil terwijl ieder mens toch ook de doordeweekse dagen kent waarin men juist zo hard behoefte heeft aan de basis, het simpele evangelie, de boodschap van liefde, heil, vertroosting en verlossing. Iedereen zou vreemd opkijken als een vriend zou vertellen dat hij/zij nooit anders doet dan feestvieren. Iedere dag opnieuw, altijd maar weer, dat is niet normaal zouden we denken. Ook in ons leven als kinderen van God is het niet zo dat we iedere dag feestvieren. Oh ja, we zijn wél iedere dag opnieuw dankbaar voor het feit dat wij kinderen van de Here God mógen zijn, en ook dat de Here Jezus voor ons aan het kruis ging, jawel, absoluut, maar dat neemt niet weg dat de omstandigheden van ons leven lang niet altijd feestelijk zijn.

Deze week kreeg ik van 4 verschillende mensen e-mailtjes over de nood in hun leven. Ernstige nood die een heel mensenleven, en de levens van hen daaromheen, op de kop zet. Deze mensen houden zich vast aan Gods woord, aan Zijn beloften en putten daar troost en moed uit. Deze mensen lopen niet in hun feestkleding maar ze hebben wel dringend behoefte aan hun doordeweekse jas, die jas waar in de ene zak een stukje hoop zit en in de andere een belofte, in de binnenzak zit een bemoediging en de jas biedt warmte, bescherming en troost. Dit is de kennis van het woord van God en de ervaring van de intieme omgang met Hem. Weet je, een feestjurk is leuk voor de gelegenheid die er heus ook van tijd tot tijd mag zijn, maar als je ermee in de koude komt te staan heb je er niet veel aan. Laten we met beide benen op de grond blijven staan en het leven van elke dag leven zoals het komt in al zijn facetten, soms is het feest en soms gaat het ook moeizaam, maar wij mogen bij alles wat er in ons leven gebeurt dicht bij de Here God blijven en daarnaast mogen we ook dicht bij elkander blijven en elkaar opdragen en steunen in het gebed.

Psalm 62:6-9: Waarlijk, mijn ziel, keer u stil tot God, want van Hem is mijn verwachting; waarlijk, Hij is mijn rots en mijn heil, mijn burcht, ik zal niet wankelen. Op God rust mijn heil en mijn eer, mijn sterke rots, mijn schuilplaats is in God. Vertrouwt op Hem te allen tijde, o volk, stort uw hart uit voor zijn aangezicht; God is ons een schuilplaats.