Vroeger, toen ik 15,16 jaar oud was, ging ik ieder jaar naar Duitsland op vakantie,dat waren vakanties waar we met zo’n 60 jongelui bij elkaar waren, en dan sliepen we in jeugdherbergen, of sporthallen of in grote tenten. Ieder die een instrument bespeelde had dat ook bij zich en te pas en te onpas werd er gezongen en gespeeld. We hadden iedere morgen een soort van bijbelstudie met elkaar en dan gingen we vaak het bos in met bankjes, zomaar in de openlucht, dat was echt fijn. ’s Middags gingen we de straat op om te evangeliseren en ’s avonds was er dan een samenkomst in een grote tent. Dat waren de mooiste vakanties die ik ooit gehad heb. Ik ging samen met mijn broer en 2 vrienden, ook een broer en zus en meestal werden we gebracht door mijn vader, maar op een keer zouden we met de trein gaan. Nou we werden keurig op het station gebracht en in de goede trein gezet en we wisten precies waar we moesten overstappen, dus alles ging volgens plan. Tótdat op een gegeven moment er een conducteur onze coupé binnenstapte en ons vertelde, na het checken van onze kaartjes, dat precies de wagon waar wij in zaten niet naar Keulen ging zoals het stationsbord ons had verteld, maar dat hij ergens anders heen ging. Nou, wij lachen natuurlijk, hoe kan nou een hele trein naar Keulen gaan en de laatste wagon niet? Wij dachten echt dat deze conducteur ons voor de gek wilde houden en we bleven dus mooi zitten, wij lieten ons niet in het ootje nemen…

We voelden ons echt stoer hoor, wij hadden de man wel door, maar toen kwamen we op een station terecht en tóén bleek, tot onze grote schrik, dat de laatste wagon van de trein afekoppeld werd en inderdáád ergens anders heen ging, nou, wij als hazen alsnog rennen naar een andere coupé en zo zijn we op het nippertje toch nog goed terecht gekomen.

Waar wil ik heen met dit verhaal? Weet je, in Openbaring hoofdstuk 3 staat een brief, geschreven aan de gemeente te Sardes en dan staat er halverwege vers 1: Ik weet uw werken, dat gij de naam hebt, dat gij leeft, maar gij zijt dood. En dan gaat die verdere brief ervover dat de mensen worden opgeroepen om wakker te worden, om zich te bekeren van hun verkeerde wegen en zichzelf te reinigen van alle vuiligheid en kwaad. En dan staat er in vers 5: Wie overwint, zal aldus bekleed worden met witte klederen; en Ik zal zijn naam geenszins uitwissen uit het boek des levens, maar Ik zal zijn naam belijden voor Mijn Vader en voor Zijn engelen.

Wij zijn ook eenmaal ingestapt in de trein die ons voert naar onze eindbestemming, ons hemels Vaderhuis, het huis met de vele woningen waar we eenmaal mogen zijn. Maar net als ik vroeger, zijn er misschien mensen die in de laatste wagon zitten, die wagon die niet naar de juiste bestemming gaat, en zo snel zijn we geneigd te denken: nou, dat geldt zeker niet voor mij, maar weet je, dit bijbelgedeelte spreekt erover dat áls we onze tekortkomingen en fouten overwinnen (iets wat telkens weer naar voren komt in de brieven aan de gemeenten), onze naam geenszins uitgewist zal worden, met andere woorden, we zijn al ingeschreven in het boek, maar dat is blijkbaar geen garantie dat onze naam er ook in blijft, hij kán nog uitgewist worden, en om voor mijzelf te spreken, ik wil mijzelf onderzoeken en de goede strijd strijden en dát uit mijn leven wegdoen waar de Heer mij op attent maakt, ik wil graag op de goede eindbestemming komen, jij toch ook?