Ik begrijp U niet…

Vandeweek had ik het zo met mijn moeder over deze uitspraak. In tijden dat het ons goed gaat en we zegeningen in ons leven zien, zullen we beslist niet tegen de Here God zeggen: “Heer, ik begrijp U niet”. Je kunt soms verbaasd zijn over zoveel liefde en zoveel goede dingen die de Here God ons geeft, maar we zullen het dankbaar aanvaarden en beslist niet klaaglijk zeggen dat we Hem niet begrijpen.

Hoe anders is dat op de momenten dat we in de problemen zitten. Die perioden in ons leven dat het niet voor de wind gaat, dat er moeilijkheden zijn, dat er pijn of ziekte in ons leven of in dat van onze dierbaren is, de tijden dat we bidden en (naar ons idee) geen gebedsverhoring zien. Dát zijn de momenten waarop deze uitspraak het meest gebezigd wordt. “Heer, ik begrijp U niet!”

Hoe komt het dat we er in tijden van voorspoed helemaal geen behoefte aan hebben de Here God te begrijpen en in tijden van moeite en nood wel? Weleens over nagedacht?

Uiteraard zullen wij nooit de Here God helemaal kunnen begrijpen, dat gaat boven ons vermogen, maar is het dan nodig dat we Hem begrijpen? In feite vragen we de Here God Zich te verantwoorden voor Zijn daden, of juist het weglaten daarvan. “Heer, verklaar maar eens waarom U dit of dat niet voor mij doet”, dát is wat we in feite aan Hem vragen… weleens over nagedacht?

God vraagt van ons geen begrip, Hij vraagt vertrouwen. Hij heeft Zijn goedheid, Zijn grootheid, Zijn absolute betrouwbaarheid door de eeuwen heen laten zien, Hij is ons vertrouwen meer dan waard, in elke situatie of omstandigheid. Ik heb het weleens meer verteld, ooit kreeg ik, op een moment dat ik zweefde tussen leven en dood, een kaart waarop stond: Heer, al begrijp ik U niet, ik vertróúw U wel! Die tekst ben ik nooit meer vergeten en die komt ook altijd weer in mijn gedachten als de dingen moeilijk zijn, als het niet zo gaat als ik graag zou wensen, als ik dingen niet begrijp. Ik wéét dat de Here God te vertrouwen is en dat Hij mijn vertrouwen nooit zal beschamen! David heeft zijn Psalm 139 zo’n mooie titel meegegeven: Gods alwetendheid der vromen troost.

Dit is een titel die boven ons leven behoort te staan, het besef dat God álles weet, overal bij is en alle dingen in Zijn hand houdt.

¹ Here, Gij doorgrondt en kent mij;

² Gij kent mijn zitten en mijn opstaan,

Gij verstaat van verre mijn gedachten;

³ Gij onderzoekt mijn gaan en mijn liggen,

met al mijn wegen zijt Gij vertrouwd.

⁴ Want er is geen woord op mijn tong,

of, zie, Here, Gij kent het volkomen;

⁵ Gij omgeeft mij van achteren en van voren

en Gij legt uw hand op mij.

⁶ Het begrijpen is mij te wonderbaar,

te verheven, ik kan er niet bij. Psalm 139:1-6.

Ook David begreep het niet, maar hij vertrouwde op de Here God.

Ik ben de woorden nooit vergeten en ik wil ze nog een keertje opschrijven zodat ze ook voor jou een leidraad mogen worden, woorden die we uit mogen spreken als er dingen in ons leven gebeuren die we niet bevatten kunnen:

Here, al begrijp ik U niet, ik vertróúw U wel!