Soms zijn er dingen die me zo diep raken. Ik zag dit artikel in de krant zaterdag.

—–

Belgische gevangene mag euthanasie plegen

BRUGGE – 

De Belgische gevangene Frank Van Den B. mag na jaren procederen euthanasie plegen. De 51-jarige zedendelinquent zit al bijna dertig jaar vast in de gevangenis in Brugge. Volgens psychiaters is hij psychisch ziek en lijdt hij onder zijn celstraf. Van Den B. is zich daarvan bewust en heeft zelf euthanasie aangevraagd, meldde de Belgische krant De Morgen zaterdag.

Van Den B. is de eerste Belgische gevangene die euthanasie mag plegen. Dat gebeurt komende week zondag met een dodelijke injectie in de ziekenboeg van de gevangenis in Brugge. Minstens vijftien geïnterneerden hebben ook euthanasie aangevraagd. Verwacht wordt dat er na de uitvoering van de euthanasie van Van Den B. meer aanvragen volgen.

—–

Een man van 51 die al bijna 30 jaar vast zit. Moet je je voorstellen, dan was hij pas net in de 20 toen hij de gevangenis in ging. Niet voor niets, dat staat buiten kijf, er zal een gegronde reden zijn waarom hij daartoe veroordeeld is geworden. En blijkbaar is er ook nog geen uitzicht op vrijlating gezien zijn aanvraag voor euthanasie. Wat een triest bestaan, hoe wanhopig is deze man en hoe uitzichtloos is zijn situatie voor hem. Als ik dan zoiets lees kan ik het niet helpen om me te verdiepen in zo’n persoon. Me af te vragen wat hij denkt, hoe zijn familie hier tegenover staat, en hoe ze ook ten opzichte van hem staan, lijden doen zij net zo goed als hij. Een jonge man, nog een hele toekomst voor zich en dan je leven achter de tralies slijten. Hoe verschrikkelijk. Wat hij gedaan heeft is niet gezegd, hoef ik ook niet te weten, dat zal net zo goed verschrikkelijk zijn geweest anders had hij niet zo’n zware straf gekregen. En uiteraard zijn er ook de slachtoffers die deze man gemaakt heeft, ook daar is pijn en verdriet in mensenlevens en families gekomen!

Deze man heeft geen hoop, geen uitzicht en hij wil dood. Nu is zijn verzoek ingewilligd en mag hij sterven, maar dan? Is hij gelovig, kent hij de Here God?

De Bijbel kent ook misdadigers, moordenaars zelfs, 2 van die moordenaars wil ik noemen, 2 moordenaars die een grote invloed op de Bijbelse geschiedenis hebben, die ook nog Bijbelboeken/brieven hebben geschreven. Eén daarvan is David, hij wilde de vrouw van een ander en zorgde ervoor dat die andere man gedood werd. Een andere bekende moordenaar is Paulus. Hij vervolgde de christenen en heeft er persoonlijk voor gezorgd dat velen de dood vonden maar toch heeft God naar hem omgezien. Deze twee mannen waren geliefd door God, wát ze ook gedaan hadden. Paulus heeft een aantal keren in de gevangenis gezeten en hij heeft duidelijk een hart voor gevangenen. Hij schrijft onder andere in de Hebreeën brief: Hebr.13:3a : Denkt aan de gevangenen, alsof gij met hen gevangen waart. Hij roept op tot mededogen, compassie.

Gods boodschap aan ieder mensenkind.

Mijn hart huilt als ik zo’n krantenberichtje lees, ik ken de man niet, ik ken zijn verhaal niet, maar ik weet dat ook hij ooit door de handen van de Here God, in de schoot van zijn moeder, gevormd is. Ik weet dat God’s hart naar hem uitgaat. Ik vond zo’n mooi plaatje dat weergeeft hoe de Here God over ons, en ook over deze man denkt.

Ook ik wil vandaag een oproep doen voor mededogen, compassie. Er staat in dat bericht dat deze man zondag a.s. gedood gaat worden. Dat betekent dat er nog 5 dagen zijn om voor hem te bidden. Te bidden dat de Here God zijn hart aan mag raken met Zijn liefde. Te bidden of Hij iemand wil sturen die hem vertelt dat er een God is die van hem houdt, een God die, ondanks alles wat er gebeurd is, hem in Zijn armen wil nemen…maar datzelfde wil ik ook bidden voor de mensen die hij leed heeft berokkend en voor al diegenen die nu hierdoor óók euthanasie gaan aanvragen. Het is slechts een stukje uitgelicht van zoveel pijn, verdriet en ellende waar we in deze wereld van horen of mee te maken krijgen. Ons gebed is zo hard nodig op alle fronten!!

Doe je met me mee?