Willekeurige bemoediging
  • Jij in jouw klein hoekje.
    Vorige week was ik ‘s avonds nog een poosje naar mijn moeder gegaan. Om een uur of half 11 wilde …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Ho, stop heel even!

Gisteren ben ik begonnen met de eerste twee verzen van Psalm 1, en eigenlijk wil ik nog eventjes op die twee verzen doorgaan. Als je daar leest dan zie je drie verschillende houdingen, namelijk, “wandelen, staan en zitten”.

Ik vond dat wel interessant, in eerste instantie ben je nog in beweging, aan het wandelen, al is het dan stiekempjes weg de verkeerde kant op: “Wandelen in de raad der goddelozen”. Luisteren naar wat je gezegd wordt en daarin meegaan. Paulus schrijft daar al over in de Filippenzenbrief vers 18 : Want velen wandelen-ik heb het u dikwijls van hen gezegd, maar nu zeg ik het ook wenende-als vijanden van het kruis van Christus. Ook in onze tijd zijn deze woorden nog waar. Hoe erg is dat. En het blijft daar niet bij, daar waar men eerst nog wandelde staat in Spreuken 5:22: Zijn ongerechtigheden vangen de goddeloze, in de strikken zijner zonden raakt hij vast. Daar heb je het dan, men raakt vast en dús kom je niet verder en dús “sta” je dan op de weg der zondaars. Muurvast, gevangen in de strikken van je eigen zonden. (overigens schrijf ik wel over “je” maar dat is omdat het anders moeilijk over te brengen is en ik bedoel hier niemand persoonlijk mee hoor.) Oké, van het wandelen, nu staan, stilgezet, je kunt niet verder.

Weet je, dat is echt iets wat de duivel steeds weer zal proberen te doen in ons leven. Wij willen wandelen in Gods wegen, en het geniepige is dat de duivel ons nooit zomaar een scherpe bocht naar links of naar rechts zal laten maken. Hij zal eerst een parallelweggetje gebruiken, eentje die vlak naast de weg loopt die wij wandelen, en áls we dan op dat weggetje terechtkomen zal het zich steeds meer afbuigen van de goede weg, en als we die goede weg dan een eind achter ons gelaten hebben, dán ineens worden we stilgezet. Gevangen door onze eigen zonde. En daar staan we dan… op de weg der zondaars. En zelfs dát is nog niet genoeg, de duivel zal ons proberen neer te halen en dan moet je door de knieën en komt tot zitten. Maar wat gebeurt er als je zit? Je verliest het overzicht, je kunt niet meer over de dingen heenkijken en al je “visie” verdwijnt. En waarom? Omdat we de regels van God niet meer serieus nemen, wat leert de bijbel ons?

Ef.5:8-11 : Want gij waart vroeger duisternis, maar thans zijt gij licht in de Here; wandelt als kinderen des lichts, want de vrucht des lichts bestaat uit louter goedheid en gerechtigheid en waarheid, en toets wat de Here welbehaaglijk is. En neemt geen deel aan de onvruchtbare werken der duisternis, maar ontmaskert ze veeleer. Hier zie je dat je alles moet toetsen, goed nagaan of het wel goed is waar je mee bezig bent. En hoe weet je of iets goed is of niet? Door dus Gods woord te lezen, te overpeinzen bij dag en bij nacht en alles met Hem te bespreken. Geen deel hebben aan werken der duisternis, een duidelijke waarschuwing. En dan in vers 15 : Ziet dus nauwlettend toe hoe gij wandelt, niet als onwijzen, doch als wijzen, u de gelegenheid ten nutte makende, want de dagen zijn kwaad.

Al vaker heb ik aangehaald dat wijsheid te maken heeft met gehoorzaamheid, hier worden we opgeroepen om gehoorzaam te zijn aan Gods woord en op te letten, want de dagen zijn kwaad. Nou, dat kunnen we zéker van vandaag de dag zeggen. De dagen zijn kwaad en donker en wij worden geacht om te wandelen als kinderen des lichts, en door die beweging, die wandeling, zal ons licht door het donker heen breken en gezien worden waardoor de mensen die in dat duister ronddolen erdoor aangetrokken mogen worden. Best wel mooi om vandaag (héél even) bij stil te staan :-)

 

 

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


7 + 9 =