Ik kwam dit verhaal weer tegen en toen ik het nog eens overlas vond ik het zoiets moois en ook zo bemoedigend voor onszelf en daarom plaats ik het nog een keertje hier. Echt iets om blij van te worden en de dag met een glimlach te beginnen.

Mijn dochter vertelde dat er bij hen in de winkel een vlondertje lag, het was nog leeg en het lag daar om dozen en spullen op te stapelen en weg te brengen. Maar daar kwam een klein meisje aangelopen en stapte er zonder aarzelen op en begon te zingen: “Afrikaaa tot in Amerikaaa!!” Haha, mijn dochter vond het zo vertederend. Het kleintje gebruikte het vlondertje als podium.

Ik vond het zo’n leuk verhaal en maakte er spontaan een klein gedichtje over:

 Het vlondertje.

Gemaakt om last te dragen,
zou ze wel, zou ze niet?
Maar zonder verder vragen
zong het meisje blij haar lied.
Het vlonder was verrast
en ook een beetje trots,
het droeg de kleine gast
betrouwbaar als een rots.
Voor één moment belangrijk,
niet slechts een houten dek
maar echt even “het podium”
en dat voelt lang niet gek.
Dag kleine ster, zing nog maar fijn
en vlondertje, niet treuren,
want zomaar in één ogenblik
kan er iets moois gebeuren!

Zoals het ezeltje dat op een dag de Here Jezus mocht dragen, wat een eer voor dat kleine ezeltje. Soms worden onze dagen een sleur, we doen ons werk en we voelen ons niet altijd even bruikbaar, soms vullen ook wij onze dagen met het dragen van allerlei “last”. Maar stuk voor stuk zijn wij kostbaar en wil de Here God ons gebruiken. Daarom mogen wij aan iedere dag met verwachting en blijdschap beginnen, want wie weet waar de Here God ons op zo’n dag voor wil gebruiken…toch?