Het mooiste geschenk
Alle vier mijn kinderen zijn anders, hebben een ander karakter en een andere manier om zich te uiten. Joyce was eigenlijk een moeilijke prater. Ze liet niet zo gemakkelijk los wat er in haar leefde en ik moet zeggen dat ze de laatste maanden erg veranderd is. Ze is in een gemeente gekomen waar ze zich erg op haar plaats voelt en waar ze hele fijne vriendinnen heeft leren kennen en door het contact met die vriendinnen en de jeugdgroep is ze zich meer gaan openstellen en leert ze om zich wat meer te uiten. Daarnaast heeft ze ontdekt dat ze een talent heeft om haar gevoelens in het schrijven te uiten en ook dat is iets waar ze veel in kwijt kan. Ik merk duidelijk aan haar dat er een verandering bezig is zich in haar te voltrekken en soms praten we daar ook over.
Nu zat ik gisteren in de kamer en kreeg een sms’je van haar met de vraag of ik even naar de computer wilde gaan want ze had weer iets geschreven en dat laat ze eerst altijd aan mij lezen voordat ze er verder iets mee doet. Ik ging nietsvermoedend naar de computer en toen las ik dit:
Waar is de tijd gebleven. Alles is zo anders, maar gelukkig ben jij nog steeds in mijn leven.
Er is veel gebeurd en we hebben veel meegemaakt.
Ik besef hoe je van alles hebt moeten missen.
De tranen die we hebben gelaten omdat mijn papa ons heeft verlaten, de tranen omdat God jouw papa een ander leven heeft gegeven. En om zoveel dingen die we niet zullen vergeten.
Al 23 jaar, ben jij daar voor mij. Je bent zo trouw en je geeft me zoveel liefde.
Ik heb je zovaak teleurgesteld. Ik was vaak zo boos, zo oneerlijk. Maar jij was daar altijd weer met je onvoorwaardelijke liefde. En nog steeds maak ik weleens die zelfde fout, en mag weten dat je me vergeeft. Ondanks alle verschillen die we nog steeds wel eens willen, ben je daar voor mij met je liefde. Je armen die me vasthouden en woorden die vertellen; je bent mijn dochter, waar ik zoveel om geef.
Ik ben opgegroeid met jouw warme armen als het even niet meer ging, of als ik juist jouw blijdschap voelde binnenin. Ik ben geworden zoals ik ben door de dingen die jij me hebt geleerd. Ja, 23 jaar later, zijn we gelukkig nog steeds samen, en besef zo goed wat je allemaal voor me deed. Ik mag jouw liefde voelen die je me elke keer weer geeft.
Je hebt zolang voor me gezorgd en nog steeds. Het gaat niet altijd even goed, maar weet dat ik er voor je ben en voor je zal zorgen. Alle liefde wil ik je geven. Weet dat ik je zal helpen en dat je in m’n hart zit…. M’n hele leven lang.
Ik laat een traan gaan voor een speciale vrouw..
Mijn lieve mama, waar ik ontzettend veel van hou
Is er een groter geschenk dat een kind je kan geven?? Ik was er helemaal ontroerd van en mijn hart is zo verschrikkelijk dankbaar voor zo’n prachtige dochter, voor zulke prachtige fantastische kinderen. Wat voel ik mij een bevoorrechte en gezegende moeder!
En juist door dit prachtige geschenk werd ik bepaald bij onze hemelse Vader, ook Zijn hart wordt geraakt en ontroerd wanneer wij, Zijn kinderen, onze liefde naar Hem uitspreken. Als we onze zegeningen bij naam noemen, Hem vertellen waar Hij ons blij mee gemaakt heeft en Hem vertellen hoeveel we van Hem houden. En dat is de reden dat ik dit vandaag wilde delen. Misschien is het een goed idee om ook voor Hem eens uitgebreid al deze dingen op een papier te schrijven en deze “brief” hardop aan Hem voor te lezen? Want door het op deze manier eigenlijk “tastbaar” te maken, zal het ook voor onszelf opnieuw zegen brengen. Als we terugdenken aan wat God in ons leven doet en heeft gedaan dan zul je merken dat al schrijvende je hart zich meer en meer met liefde en dankbaarheid zal vullen. En wat zal Vader God er blij mee zijn!