Dit nu is het eeuwige leven, dat zij U kennen, de enige waarachtige God, en Jezus Christus, die Gij gezonden hebt. Ik heb U verheerlijkt op de aarde door het werk te voleindigen, dat Gij Mij te doen gegeven hebt. Joh.17:3-4.

Dit is een klein stukje uit het hogepriesterlijk gebed, dat de Here Jezus bad. Hij vraagt hier de Vader om bescherming en bemoediging van degenen die Hem volgen willen en geloven dat Hij door de Vader gezonden is. Hij weet dat Hij spoedig bij hen weg zal gaan, dat Hij nog een hele zware weg te gaan heeft, want hoewel Hij daar tegen Zijn Vader zegt dat Hij het werk wat de Vader Hem gegeven had, voleindigd had, wás dat nog niet gebeurd, dat moest nog komen. Des te mooier vind ik het dat Hij deze woorden tegen Zijn Vader spreekt. Kun je het je voorstellen? Wat een liefde, voor ons en voor Zijn Vader, wat een dapperheid, wat een moed, wat een trouw, wat een zelfverloochening. Hij sprak deze woorden uit tot Zijn Vader, maar tegelijkertijd was het een getuigenis in de hemelse gewesten. Hij zei daar dat Hij het werk had voleindigd. In Zijn hart wás dat ook zo, Hij was vastbesloten, in Zijn gedachten was dat óók zo, daar was geen twijfel, maar het was Zijn vlees, Zijn menselijke vlees wat Hij nog moest overwinnen. De menselijke kant van Zijn bestaan op aarde moest Hij door middel van Zijn Goddelijke geest, overwinnen.

Ik weet van Paulus bijvoorbeeld, dat hij schrijft: de geest is wel gewillig maar het vlees is zwak. Het is altijd weer het vlees dat zorgt voor de nederlagen die wij nog al te dikwijls hebben. En de Here Jezus was niet anders dan andere mensen, Hij wás op en top mens, het verschil zat hem alleen dáárin dat Hij een Goddelijke geest bezat en dát maakte alle verschil van de wereld. Dáárom was Hij sterk!

Op het moment dat Hij dit gebed bidt, staat Hij vlak voor het moment dat Hij gevangen genomen zal worden. Vlak voor het moment dat al die vreselijke dingen nog moeten gebeuren, maar Zijn geest was onwankelbaar en dáárom kon Hij God die belofte doen, dáárom kon Hij bij voorbaat al de overwinning verkondigen, want dát was wat Hij op dat moment deed. Wetend dat Hij de moeilijkste en meest verschrikkelijke tijd van Zijn leven tegemoet ging, proclameerde Hij al bij voorbaat de overwinning. Mooi hè?

En wij weten dat Hij inderdaad die overwinning behaald heeft en dat Hij, toen Hij terugging naar Zijn Vader, de Trooster beloofde, en Die is gekomen, de Heilige Geest. En wij mogen weten dat deze Heilige Geest er is voor een ieder van ons, om ons te leiden, te onderwijzen, te helpen, maar dat wij nu dus óók, net zoals Jezus, een Goddelijke Geest mogen hebben die ons kracht geeft. Óok wij mogen ervaren dat wij, als er beproevingen op onze weg komen, al bij voorbaat de overwinning mogen proclameren en die ook kúnnen behalen, mits we bereid zijn om ons eigen vlees, opzij te zetten, onszelf te verloochenen.

Rom.7:18-21 : Want ik weet, dat in mij, dat wil zeggen in mijn vlees, geen goed woont. Immers, het wensen is wel bij mij aanwezig, maar het goede uitwerken, kan ik niet. Want niet wat ik wens, het goede, doe ik, maar wat ik niet wens, het kwade, dát doe ik. Indien ik nu datgene doe, wat ik niet wens, dan bewerk ik het niet meer, maar de zonde, die in mij woont. Zo vind ik dan deze regel: als ik het goede wens te doen, is het kwade bij mij aanwezig...

Bijna fatalistische woorden die hier door Paulus worden uitgesproken. Woorden die een negatieve ondertoon hebben, woorden die gesproken worden met al bij voorbaat de zekerheid van het verliezen. Gelukkig komt hij er een hoofdstuk verder nog op terug en zegt hij dat we door de werking des Geestes, de werkingen des lichaams kunnen doden. Ik denk dat we ons die woorden van Paulus ter harte mogen nemen en die andere woorden voor onszelf mogen omdraaien, hij zegt dat als hij het goede wil doen, het kwade nabij is. Laten wij zeggen: als ik geneigd ben om de verkeerde kant te kiezen, het kwade te doen, dan is het goede (Gods Geest) mij nabij om mij te leiden zodat ik voor het goede kán kiezen. En dan mogen óók wij, die vastberadenheid hebben zodat we al bij voorbaat de overwinning (over de werken van ons vlees) kunnen proclameren.