Soms horen we zoveel dingen dat er weleens wat op de achtergrond raakt. Zo was ik vandaag bezig met bezorgdheid en dan is het goed om jezelf opnieuw de dingen in herinnering te brengen. Bezorgdheid, in Mattheüs 6 is er een heel hoofdstuk aan gewijd, alwaar de Here Jezus zelf, ons leert dat we er niets aan hebben om ons zorgen te maken.

Matth.6:25-27 : Daarom zeg Ik u; Weest niet bezorgd over uw leven, wat gij zult eten of drinken, of over uw lichaam, waarmede gij het zult kleden. Is het leven niet meer dan het voedsel en het lichaam meer dan de kleding? Ziet naar de vogelen des hemels: zij zaaien niet en maaien niet en brengen niet bijeen in schuren, en toch voedt uw hemelse Vader die; gaat gij ze niet verre te boven? Wie van u kan door bezorgd te zijn één el aan zijn lengte toevoegen?

Zorgen zitten in onze gedachten, dát is waar het bezorgd zijn begint. Vandeweek werd het me zo duidelijk dat deze zorgen als het ware een schild vormen dat zich tussen ons en tussen God plaatst. Het houdt de zegen van God tegen, het houdt het licht, wat God wil geven in onze situatie, ook tegen, waardoor we in de schaduw gaan leven. En eigenlijk vond ik dat wel opvallend ook in dit bijbelgedeelte, want de Here Jezus zegt dat we door bezorgd te zijn niet één el aan onze lengte kunnen toevoegen, met andere woorden, het houdt onze groei tegen. Alles in de natuur heeft licht nodig om te kunnen groeien en als dat licht tegengehouden wordt, wordt ook de groei gestagneerd.

Ik had ooit eens een mooie, best wel prijzige, plant gekregen en gaf hem een mooi plekje bij het raam. De plant deed het daar heel goed, hij zag er mooi groen uit en groeide hard. Na een jaar ofzo, verzette ik de plant naar een ander hoekje van de kamer waar veel minder licht was, en toen ik er na een poosje eens goed naar keek, had de plant al allerlei bruine stukken aan zijn mooie bladeren. Hij was daar aan het wegkwijnen en als ik het niet gezien had zou de plant beslist doodgegaan zijn. Ik gaf hem zijn oude plekje terug en de plant heeft het nog een hele tijd goed volgehouden daar.

Bezorgdheid zorgt ervoor dat we gaan wegkwijnen en, geestelijk gezien, stukje bij beetje afsterven. Het is goed om dit te onderkennen in ons leven en de zorgen die ons vaak kunnen kwellen, uit te spreken bij de Here God en ze in Zijn handen te brengen. Door dit te doen nemen wij die scheiding weg die zich tussen ons en de Here God wil plaatsen en maken wij opnieuw ruimte voor het licht dat de Here God in ons leven wil laten schijnen. En wat is er heerlijker dan te mogen groeien en bloeien en zo volledig tot ons recht te mogen komen in dat licht? De Here Jezus zélf leert ons deze les, wij hoeven, ja, wij mógen niet bezorgd zijn, er is geen énkele reden toe! Als je dat hele hoofdstukje in Mattheüs 6 leest, dan noemt Hij daar allerlei punten waar wij mensen ons bezorgd om zouden kunnen maken, maar elke keer weer zegt Hij daar “weest niet bezorgd”. Geen gemakkelijke opdracht maar wel een noodzakelijke.