Ik kan alleen maar zeggen: Heer,
hier is mijn hele dag,
neemt U de uren in Uw hand
en al wat komen mag.

Ik heb het volst vertrouwen
dat U weet wat U doet,
zodat ik mij niet nodeloos
zorgen maken moet.

Soms komen dingen op mij af
die mij toch wat benauwen,
maar door de tijd heb ik geleerd
mijn handen stil te vouwen.

U bent mijn Herder, en U leidt
mij door het leven heen,
U bent altijd heel dicht bij mij,
en laat mij nooit alleen.

Ik leg mijn hand in de Uwe Heer
en dat voelt warm en goed,
Uw grip is krachtig en vertrouwd
U geeft mij steeds weer moed.

Ja, ik geef alles, Heer, aan U,
dat doe ik heel bewust,
Uw vrede vult mijn hele hart
en dat geeft mij zo’n rust.

Als er iemand was die de dingen altijd en altijd weer met de Here God besprak, en die altijd weer tot de conclusie kwam dat Hij een God van liefde en trouw was, dan was het David wel. In de Psalmen beschrijft hij keer op keer de bijzondere relatie die hij had met zijn Hemelse Vader, ja met ónze Hemelse Vader. David was gewend om alles met de Here God te delen en in zijn Psalmen klinkt heel duidelijk door dat hij veel had meegemaakt samen met de Here God en hierdoor was het vertrouwen van David enorm gegroeid. Wij kunnen de afloop van de gebeurtenissen lezen in de Bijbel maar David kende die afloop nog niet en moest er maar op vertrouwen dat het goed zou aflopen, desalniettemin stélde hij ook zijn vertrouwen volkomen op de Here God en de Here God heeft dat vertrouwen niet beschaamd.

Ook vandaag mogen we weten dat de Here God er is, dat Hij ons ziet, kent, doorgrondt. Dat Hij van ons houdt en dat we deze dag, en al wat daarin is, in Zijn handen mogen leggen.

Ik ben begonnen met een stukje uit Psalm 139 en met diezelfde Psalm wil ik ook graag eindigen maar dan niet in geschreven letters maar voorgelezen, erg mooi.

http://youtu.be/mQ_vaWI5f48

Ik wens je een gezegende dag!