Nou moet u eens goed luisteren!

Vanmorgen werd er aan mijn deur gebeld en toen ik opendeed stonden er twee mensen, een wat oudere vrouw en een man. Zonder zich voor te stellen zette de man (geheel volgens protocol, daar zij klaarblijkelijk Jehova’s getuigen waren) onmiddellijk een voet over mijn drempel en duwde een boek onder mijn neus, een bijbel. Hij had hem open en zei: “nu moet u eens goed hiernaar luisteren”, waarop hij een paar bijbelverzen las. Ik dacht: wat krijgen we nou? In eerste instantie was ik totaal overdonderd door deze brute aanpak, maar ik ben toch het gesprek aangegaan. Ik legde de man uit dat ik een kind van God ben en dat ik mij gered weet door het offer van de Here Jezus. De man wist even niets te zeggen waarop de vrouw het overnam en ik er achter kwam dat hij klaarblijkelijk nog een leerling was. De vrouw begon snel ergens anders over en stelde mij, zoals dat gebruikelijk is bij Jehova’s getuigen, allerlei vragen waarop zijzelf natuurlijk al een uitgebreid, antwoord wist. Ik ging er echter op in en wist ook mijn verhaal met Bijbelteksten te onderbouwen (gelukkig waarop er dan weer een andere vraag kwam. Ik heb een poosje met deze mensen staan praten en hen verteld over de relatie die je mag hebben met de Here God en de Here Jezus en over de Heilige Geest die onze Leidsman is en dat, als je het offer van de Here Jezus hebt aangenomen, je dan ook zeker mag weten dat je eenmaal in Gods Heerlijkheid mag komen. Het waren dingen waar ze zelf niet zoveel over konden vertellen, want ik denk dat deze mensen bij elk nieuw tijdschrift een soort cursus krijgen over wat ze de mensen moeten vertellen, en wanneer je dan buiten die lijntjes komt, de meesten daar toch wel een beetje een probleem mee hebben. In ieder geval was het zo dat de man al vrij snel zijn voet weer naar buiten had getrokken en dat zijzelf het waren die de deur (figuurlijk gesproken) dicht wilden doen. Ik heb ze nog een fijne dag gewenst en ik hoop dat deze mensen ook die echte en diepe relatie met de Here God en de Here  Jezus mogen kennen in hun leven. Ha,ha, ik denk overigens niet dat hij vandaag zijn diploma heeft gekregen

Toch vind  ik het altijd dapper dat ze zo bezig zijn om het woord van God bij de mensen te brengen, de manier waarop en de uiteindelijke boodschap kan mij dan niet zo erg bekoren, maar ik vind wel dat we er een voorbeeld aan mogen nemen. Hier in mijn flat woont ook een oudere dame die mij elke maand de twee tijdschriftjes van de Jehova’s getuigen komt brengen. Ook met haar maak ik dan een praatje. Het is zo’n ontzettend lief vrouwtje en als we samen over de dingen van God praten dan zijn er toch veel dingen waar wij hetzelfde over denken. Aan die vrouw kan ik merken dat ze echt een hart vol liefde heeft voor de Here God en dat straalt ze ook uit en het is mooi om dan samen van gedachten te wisselen. Toen ik nog jong was ( in een heeeeeel ver verleden) hadden we een jeugdgroep waarmee we jarenlang op veel verschillende en creatieve manieren straatevangelisatie hebben gedaan. Zowat in elk dorp op Walcheren zijn we geweest en dat was een leuke tijd. Tegenwoordig is het een beetje uit de tijd om het zo te doen, maar wat mij betreft mag het wel weer terugkomen hoor, misschien in een wat moderner jasje, flashmob’s ofzo?

Het is in ieder geval wel zo dat de Here Jezus Zijn discipelen een opdracht gaf die ook voor ons nog geldt. Matth.28:19-20: Gaat dan henen, maakt al de volken tot mijn discipelen en doopt hen in de naam des Vaders en des Zoons en des Heiligen Geestes en leert hen onderhouden al wat Ik u bevolen heb.  En zie, Ik ben met u al de dagen tot aan de voleinding der wereld. Als wij aan die deur staan, de deur van het hart van onze medemensen, dan is het de Here Jezus die naast ons staat, Hij zal, terwijl wij de mensen vertellen over Zijn liefde, zelf komen met Zijn zegen en Zijn ontferming. Hij laat ons niet alleen gaan, Hij is erbij, en als wij ons gesprek hebben afgerond is het de Heilige Geest die de stille na- prediker is in de harten der mensen. Ik bid dat wij nog velen mogen maken tot discipelen van Hem!