en… niks!
Vandeweek zat ik voor de televisie en ik had de afstandbediening in mijn hand, en ik wees naar de tv met dat ding en drukte op een knopje en…? niks! Ik probeerde nog een keer alle knopjes, weer niks! Toen kwam ik tot de logische conclusie dat de batterij dan wellicht leeg zou kunnen zijn en ik maakte de afstandbediening open, bewoog ze wat met de batterij en toen bleek dat de draadjes waarschijnlijk niet zo helemaal vast hadden gezeten aan de batterij en toen ik die opnieuw verbond deed de afstandbediening het weer en kon ik weer “zappen”. Zo’n afstandbediening is ervoor gemaakt om vanuit je stoel de programma’s op de tv te kunnen selecteren en naar de zender te kijken die je op dat moment aan wilt zetten. Maar als zo’n batterij, om welke reden dan ook, niet functioneert, is het hele ding onbruikbaar, het doet niet waarvoor het bedoeld is.
In Marcus staat een tekst, hoofdstuk 16:17-18: Als tekenen zullen deze dingen de gelovigen volgen: in Mijn naam zullen zij boze geesten uitdrijven, in nieuwe tongen zullen zij spreken, slangen zullen zij opnemen, en zelfs indien zij iets dodelijks drinken, zal het hun geen schade doen; op zieken zullen zij de handen leggen en zij zullen genezen worden.
Dit zegt de Here Jezus zelf, tegen Zijn discipelen. En dit spreekt over een krachtig geloofsleven, wonderen die gebeuren, krachtige dingen die je mag doen in de naam van de Here Jezus… Hijzélf deed al deze dingen, maar hoe zit het bij ons? Herkennen wij hier iets van uit ons eigen leven? Gebeuren deze dingen als wij vertellen over de grootheid van Hem? Zijn dit zichtbare tekenen in ons leven? Misschien moet ik hier zelf maar een antwoord op geven? Nou, eerlijk gezegd zie ik hier maar bitter weinig van in mijn eigen leven! En hoe komt dat nou? Dat is simpel uitgelegd; de Here Jezus was één met Zijn Vader, Hij stond in voortdurend contact met Hem, Hij had een volkomen vertrouwen in Zijn Vader, Hij twijfelde absoluut nooit!!! En dáárom kon Hij deze dingen doen, dáárom gebeurden er wonderen, overal waar de Here Jezus kwam.
Weet je, de dingen die in dat stukje in Marcus beschreven staan, zijn bedoeld voor een ieder van ons, dingen die in ons leven openbaar zouden moeten worden, maar het mankeert zo vaak aan dat contact met de Here God, onze hemelse Vader, het is zó belangrijk om één te zijn met Hem, om een innerlijk gebedsleven te hebben en onze kracht dááruit te putten, niet zomaar een paar minuutjes per dag, maar elk moment. Zoals die afstandbediening zonder batterij niets doet, zo is ons leven ook leeg zónder dat innerlijke gebedsleven, dat innige en voortdurende contact met onze hemelse Vader…