Soms hoor ik weleens dingen die mij opvallen en waardoor ik dan ook in mijn eigen leven ga kijken in hoeverre deze zelfde dingen ook bij mij aanwezig zijn. Één van de dingen die mij vaker opvallen is een bepaalde vorm van spreken over de Here Jezus, de Here God. Alsof de aanwezigheid van Hen in ons leven wordt gebruikt als een soort van pleister op de wonde, een doekje voor het bloeden, een achterdeurtje, zoiets.

Misschien hoor je het ook weleens, of zég je het ook weleens: Nou, er gaat van alles mis in mijn leven, de problemen stapelen zich op…. maar gelukkig heb ik de Here Jezus nog om mij aan vast te houden. Of: Ik heb álles al geprobeerd, ben al bij alle instanties, specialisten (of wat ook maar van toepassing is op de situatie) geweest, het énige dat ik nu nog kan doen is… bidden! Herken je dit soort uitspraken? Ik wel hoor, ik zeg ook weleens zulke dingen. Je bedoelt ze ook helemaal niet verkeerd in feite, maar toch zijn het geen goede uitspraken en als zo’n uitspraak een afspiegeling is van je hart, je gedachten, dan is dat inplaats van een kracht in ons leven, juist een zwakke plek in ons leven.

Wat je hoort (of zegt) is: De problemen komen eerst, en als ik ze niet opgelost krijg, dán heb ik óók de Here nog…

David zegt in Psalm 27:1-3 (uit Het Boek): De Here is mijn licht en mijn Redder. Voor wie zou ik dan bang zijn? De Here is mijn levenskracht. Zou ik dan nog angst voor iemand hebben? Toen de misdadigers kwamen om mij te vernietigen – dat waren mijn vijanden en tegenstanders – zijn zij zelf gestruikeld en gevallen. Al komt een heel leger op mij af, ik word niet bang. Al wordt er oorlog tegen mij gevoerd, ik blijf toch vertrouwen!

Dát is kracht, dát is een getuigenis, dát is de manier van leven. Éérst komt de Here, Hij is ons licht en onze kracht, met andere woorden, daar waar wij Hem een plaats géven, moet alle duisternis wijken. Zorgen kunnen een schaduw in ons leven brengen, ze kunnen elke blijdschap overschaduwen, maar door de Here op die plaats te brengen zal die schaduw wijken en het licht met kracht baanbreken in ons hart, in onze gedachten, in ons leven. Inplaats van te zeggen: nou, ik heb de Here ook nog, zeggen we: Ik ben sterk omdát de Here God de éérste plaats in mijn leven heeft en al het andere is daaraan ondergeschikt. Hém kan ik vertrouwen, wát er ook gebeurt!

Als ’s morgens vroeg de zon opgaat
en een nieuwe dag begint,
dan hoor ik mijn Vaders verheugde stem
“Zo, ben je daar Mijn kind.
Fijn dat je Mij als eerste zoekt
en hier je kracht komt halen,
Ik zal je helpen en ook vandaag
zal Mijn liefde voor jou niet falen!“