De draaibrug in Middelbrug.

Wij hebben hier in Middelburg 2 bruggen die over het kanaal voeren, de ene is een draaibrug en de andere is een ophaalbrug. Toen ik voor de eerste keer in Middelburg kwam was dat op uitnodiging van een gezin dat wij hadden leren kennen omdat de man voorganger was en regelmatig bij ons in Lekkerkerk kwam spreken. Er zou in Middelburg een tentcampagne georganiseerd worden en wij (mijn broer, een vriendin en ik) zouden daaraan mee gaan werken, samen met de plaatselijke jeugdgroep die we inmiddels ook hadden leren kennen, en we mochten dan bij die mensen, en ook bij andere gezinnen, logeren. Onze logeerplek was trouwnes in Arnemuiden, zo’n 5 kilometer bij Middelburg vandaan. Het was een hele ervaring die eerste tentcampagne. Een hele mooie ervaring waar we allemaal van genoten hebben. Er waren een heleboel medewerkers, veel jongemensen van onze eigen leeftijd (18 jaar) en ook ouderen natuurlijk. Elke dag gingen we ook de straat op om te evangeliseren en mensen uit te nodigen voor de samenkomst. Ook voor de kinderen was er op de woensdagmiddag iets leuks te doen, we hebben zelfs Aad Peters nog een middag gehad met zijn poppen. Er was veel belangstelling en er zijn ook mensen tot geloof gekomen tijdens die campagne. Die goeie oude tijd:-)

Op een middag gingen mijn vriendin en ik eens een beetje rondkijken in Middelburg en op een gegeven moment kwamen we bij de draaibrug die je vanaf het station als eerste tegenkomt. Al meerdere keren hadden we staan kijken naar de voorbijvarende boten als de brug open was en die middag zeiden we tegen elkaar dat we eigenlijk best wel gewoon óp de brug konden blijven staan als hij open ging. Wat kon er nou gebeuren, hij draaide alleen maar en ging toch niet de hoogte in zoals die andere brug. Zo gezegd zo gedaan, op het moment dat de bellen begonnen te rinkelen gingen wij de brug op, net voor de slagbomen dichtgingen, en wij gingen aan de reling staan, klaar voor het avontuur, tot we opeens een stem uit de lucht hoorden vragen of de dames van de brug af wilden gaan. We keken elkaar lichtelijk geschrokken aan want er was helemaal geen brugwachtershuisje op de brug. We gingen snel beschaamd de brug af en nader onderzoek leerde ons dat er bij de ophaalbrug wél een brugwachtershuisje was en dat men van daaruit waarschijnlijk via een camera kon zien wat er op de draaibrug gebeurde. Er hing een grote luidspreker waardoor de brugwachter ons had kunnen toespreken. Haha, ik zie nog de enigszins spottende lachjes van de omstanders.  

Een stem uit de hemel die je toeroept wanneer je iets niet goed doet, dat zouden we elke dag wel willen. Soms is het best lastig om goede keuzes te maken, dan lijkt het aan de ene kant heel logisch om een bepaalde keuze te maken, maar er is soms ook een klein waarschuwingsstemmetje in ons achterhoofd. En wat dan te doen? Met anderen overleggen is een mogelijkheid, alle voors en tegens afwegen is een mogelijkheid, alles negeren en impulsief dat doen wat je al van plan was is een mogelijkheid, blijven aarzelen en geen beslissing nemen, het kan allemaal. Elke situatie is weer verschillend. Maar is er dan geen simpele manier om altijd het goede te doen? altijd de juiste weg te bewandelen en de juiste keuzes te maken? Nee, ik denk het niet, het zal wel altijd lastig blijven. Er zijn in de bijbel een aantal voorbeelden te noemen van mensen die Gods stem uit de hemel hebben gehoord, en ook nu gebeurt het nog weleens dat mensen een stem horen spreken, maar dan blijft het ook bij een uitzondering.

Als het om ons dagelijks leven gaat, en de daarbij behorende keuzes en beslissingen die wij moeten maken en nemen, dan vind ik het zo mooi wat er staat in Spreuken 3: 5-6:Vertrouw op de HERE met uw ganse hart en steun op uw eigen inzicht niet. Ken Hem in al uw wegen, dan zal Hij uw paden recht maken.  En een andere tekst die hier ook zo mooi op aansluit is Psalm 32:8: Ik leer en onderwijs u aangaande de weg die gij gaan moet; Ik raad u; mijn oog is op u. Wij mogen alles met onze hemelse Vader bespreken en Hem in alles raadplegen en Hij wil ons leiden, soms door ZIjn woord, de bijbel, en soms gewoon door in ons hart de zekerheid te geven dat dingen goed zijn, óf juist niet. Als we goed luisteren dat “horen” we nog steeds Zijn stem, diep in ons hart.

Als er iemand in de bijbel is waarvan we kunnen zien dat hij altijd weer geleid werd door de Here, dan was dat wel David, en wat hij vroeg was dit in Psalm 25:4-5: HERE, maak mij uw wegen bekend, leer mij uw paden, leid mij in uw waarheid en leer mij, want Gij zijt de God mijns heils, U verwacht ik de ganse dag. Is dat ook ons gebed vandaag?