Psalm 139:16 zegt: Uw ogen zagen mijn vormeloos begin; in Uw boek waren zij alle opgeschreven, de dagen, die geformeerd zouden worden, toen nog geen daarvan bestond.

Ik ben soms best weleens nieuwsgierig naar wat de Here God heeft opgeschreven in Zijn boek over mijn leven, maar aan de andere kant ben ik er ook maar blij om dat ik het niet weet hoor. Alles weten maakt ook niet gelukkig God is zo wijs, veel wijzer dan wij en Hij weet wat het beste is voor ons. En juist omdat ik dit weet leg ik alle dagen en alles wat daarin zal gebeuren telkens opnieuw in Zijn handen.

Ik heb het weleens eerder verteld dat er in het verleden best dingen geweest zijn die ik graag wilde hebben of waarvan ik verlangde dat ze zouden gebeuren, maar dat ik deze zaken altijd voorlegde aan God en heel vaak niet kreeg wat ik wilde of waarnaar ik verlangde.  Dat kan soms heel erg pijnlijk en verdrietig zijn, maar altijd weer als ik er later op terugkeek was ik er dankbaar voor en zag ik dat het goed was geweest, dat Gods besluiten veel beter zijn dan de mijne en dit heeft voor een groot vertrouwen gezorgd. Ik weet nu dat als God nee zegt, ook al wil ik het nog zo graag,  Zijn besluiten zonder enige twijfel de beste zijn! En al ben ik nog zo nieuwsgierig naar de plannen die Hij voor mij heeft, ik gewoon mag afwachten en ze mag zien groeien en vorm aannemen, elke dag een stukje meer.

Ook deze nieuwe dag is een geschenk van de Here God, een onbeschreven blad dat ik voor Hem neer leg en Hij is de enige met een pen het blad van vandaag te beschrijven.

Dank U wel, trouwe Vader in de Hemel, dat U het plan voor mijn leven open heeft liggen en dat U mij wilt leiden in alle dingen, ook vandaag weer. Dit te weten geeft mij rust en vult mijn hart met Uw vrede, die vrede die alle verstand te boven gaat. Dank U wel voor Uw liefde en Uw wijsheid! Ik houd van U!