Volgende week is het alweer de eerste advent en me dat bedenkend kwamen er herinneringen uit mijn jeugd naar boven.

Vroeger, toen ik nog kind was, was de decembermaand de mooiste maand van het jaar. Eerst kreeg je Sinterklaas en dan het Kerstfeest. Vooral het Kerstfeest was in ons gezin het mooiste feest van het jaar. Al weken van tevoren, vanaf de eerste advent, hadden wij een huisje op de televisie staan. Een kartonnen huisje met allemaal raampjes erin waar dan van dat rode papier voor zat waar een bijbeltekst op stond. Elke dag mocht er een raampje open en elke middag ging het waxinelichtje aan dat erin stond en scheen het licht gezellig door de rode raampjes. Zo waren we bezig de dagen naar het kerstfeest af te tellen. Op de 24^e was er dan geen raampje meer maar waren er 2 deurtjes die open konden en die mochten open op de Kerstavond. Wat een feest was dat altijd. Doordat mijn oma van Duitse komaf was was het gewoonte om Kerstavond te vieren. Wij gingen ’s middags naar bed zodat we ’s avonds goed op konden blijven, maar van opwinding konden we natuurlijk nauwelijks slapen. Ondertussen werd er beneden door mijn ouders versierd. We hadden al wel wat Kerststukjes staan maar de boom werd pas ’s middags opgezet en overal werden kaarsen neergezet, mijn moeder had de hele dag gebakken en het hele huis geurde naar al die lekkere baksels, ze had bowl gemaakt, en Duitse aardappelsalade en nog veel meer. Als we wakker werden moesten we boven blijven, we werden dan bezig gehouden met een verhaaltje dat door mijn oma die bij ons in huis woonde werd voorgelezen en daarna mochten we onze mooiste kleren aan en dan was het wachten want ja, er zou visite komen, mijn andere oma en opa, tantes ooms en iedereen was op een bepaalde tijd uitgenodigd. Iedereen was ook altijd keurig op tijd en dan wachtten we met z’n allen in de gang tot de deur openging en dan vergaapten we ons aan al dat moois. Kaarsen overal, een prachtig versierde Kerstboom waaronder vele kleurig verpakte cadeau’s lagen, op de tafels mooie Kerstkleedjes met schaaltjes Kerstchocolade, er klonk zachte Kerstmuziek en heel de sfeer was warm en feestelijk. De eettafel was gedekt met mooi servies, linten, takjes, kannen koffie en schalen vol zelfgebakken lekkernijen en dan gingen we met elkaar aan deze feestelijke koffietafel waar je (1 x per jaar) net zoveel van mocht eten als je wilde. Wanneer iedereen genoeg gegeten had verhuisden we naar de zitkamer waar we met elkaar Kerstliederen zongen, het Kerstevangelie werd voorgelezen en er gebeden en gedankt werd voor de liefde van de Here God dat Hij Zijn Zoon voor ons op aarde geboren heeft laten worden en voor de liefde van de Here Jezus dát Hij gekomen is. Dan werd er ook altijd nog een kinderverhaal voorgelezen en zo hadden we een tijd van bezinning over wat Kerstfeest nou eigenlijk wil zeggen. Iedereen was ook stil en vol aandacht hoewel een aantal familieleden niet gelovig was. Maar toch hadden ze respect en eerbied. Ja, en dán kwam het gedeelte waar vooral wij kinderen heel erg naar uit hadden gekeken, de cadeau’s. vol verwachting en met rode wangen keken we welk cadeautje voor wie was en altijd weer waren we blij verrast en absoluut tevreden met wat we kregen. De rest van de avond speelden wij met ons nieuwe speelgoed en de volwassenen praatten met elkaar onder het genot van allerlei lekkers en aan het einde van de avond was er dan nog een maaltijd, bestaande uit prachtig opgemaakte schalen met de zelfgemaakte aardappelsalade en versgebakken broodjes. Ik herinner me nog ieder detail van deze avonden en het zijn herinneringen die ik koester en ik weet absoluut zeker dat ook mijn broers en zusjes deze zelfde goede herinneringen hebben. ‘

In de week tussen kerst en oud en nieuw had het meestal gevroren, dat was in die tijd nog gewoon, en dan gingen we lekker schaatsen, sleeën, sneeuwballen gooien of sneeuwpoppen bouwen  en als we dan met tintelende vingers binnenkwamen was het behaaglijk warm, brandde de gashaard, kregen we warme chocolademelk en zaten we heerlijk genietend naast mijn moeder op de bank die dan elke middag een kinderverhaal voorlas, kostbare tijd die je als ouder je kinderen kunt geven. Herinneringen van 50 jaar geleden die in mijn hart gekoesterd worden… Dankjewel mama (en papa in de hemel) hiervoor!

Tegenwoordig is het Kerstfeest verworden tot één groot commercieel gebeuren, en in vele gezinnen is er van echte warmte en aandacht voor elkaar en de kinderen geen sprake meer. Ook de betekenis van het Kerstfeest heeft aan belangrijkheid ingeboet, wat zegt het de mensen nog? Er wordt ook in christelijke kring veel gesproken over wel of geen boom, wel of geen Kerst in december, en nog veel meer omdat er veel veranderde inzichten hieromtrent zijn. Dat wil ik op dit moment even buiten beschouwing laten, het gaat mij er nu alleen maar om een schets neer te zetten van hoe het 50 jaar geleden bij ons thuis was en welke warme herinneringen ik daaraan over heb gehouden. Het wonder van de Here Jezus’  geboorte werd levend gehouden, en daar, in mijn jeugd, werd het zaad voor een dankbaar hart en voor een liefdesrelatie met de Here God gezaaid en dat is doorgegroeid, elke dag opnieuw dank ik Mijn hemelse Vader voor Zijn liefde en Zijn trouw en het voorrecht dat ik Zijn kind mag zijn. En zo zijn er zoveel (kleine) dingen waar ik dankbaar voor kan zijn en waarin ik mij oprecht kan verheugen.

Maar dit gezegd hebbende weet ik ook dat er maar al te veel mensen zijn die de komende maand tegemoet zien met een zwaar hart. Mensen die het liefste de hele maand december zouden willen overslaan. Mensen die misschien verliezen hebben geleden, mensen die een hart vol verdriet hebben, of zich eenzaam voelen, die weinig contact hebben met hun familie of  mensen die zich alleen en geïsoleerd voelen tussen alle gezinnen of stelletjes, of noem het maar op er kunnen zoveel oorzaken zijn. Misschien ook mensen die gewoon geen zin hebben om voor zichzelf moeite te doen er iets gezelligs van te maken. Maar juist voor deze mensen willen wij, st. AlleenSamen, een stukje warmte en gezelligheid brengen. Op 20 december a.s. organiseren we in Etten-Leur een landelijke dag voor alleenstaanden. Een dag vol afwisseling, workshops, presentaties, een lunch, koffie,thee met wat lekkers, volop gelegenheid om met elkaar van gedachten te wisselen, een unieke en creatieve boodschap, samen zingen en een kerstdiner voor de liefhebber. Er is ook een mogelijkheid om, als mensen van ver moeten komen, te overnachten bij een gastgezin, kortom een dag om “samen” te zijn en “samen” te beleven. Absoluut niet bedoeld als dating gelegenheid maar echt als ontmoetingsdag, ontmoeting van mens tot mens, van hart tot hart.

Ben jij, of ken jij iemand die het fijn zou vinden om “collega” alleenstaanden te ontmoeten en er samen een gezellige dag van te maken, voel je dan bij voorbaat al van harte welkom op deze dag en laat ons weten dat je wilt komen. Alle verdere informatie vind je hier: www.alleensamen.org

Ik wens je Gods zegen toe en ik hoop je te mogen ontmoeten op deze bijzondere dag!