Eén van de Psalmen waarin David de betrokkenheid van de Here God met ons leven beschrijft, hoe Hij zó begaan is met alles wat ons overkomt en echt elke seconde, elk moment van ons leven letterlijk met ons “meeleeft”, is deze: Psalm 139:1-6: Here, Gij doorgrondt en kent mij; Gij kent mijn zitten en mijn opstaan, Gij verstaat van verre mijn gedachten; Gij onderzoekt mijn gaan en mijn liggen, met al mijn wegen zijt Gij vertrouwd. Want er is geen woord op mijn tong, of, zie, Here, Gij kent het volkomen; Gij omgeeft mij van achteren en van voren en Gij legt Uw hand op mij. Het begrijpen is mij te wonderbaar, te verheven, ik kan er niet bij.

Ik vind dit toch altijd weer zo’n geweldig stukje om te lezen, het feit dat de Here God echt álles en alles van ons weet, dat Hij interesse heeft in alles wat wij meemaken, zelfs de (in onze ogen) onnozelste dingen zijn bij Hem niet onbekend en óók dan mogen wij ons tot hem richten om hulp. Dat is toch geweldig? Dit is een Bijbelgedeelte wat ik mij elke dag opnieuw in herinnering wil brengen, omdat het me vertroost, bemoedigt, warm maakt vanbinnen, opbouwt en sterkt!

U kent mij echt volkomen
U weet zelfs wat ik denk,
ik vind dat zó geweldig fijn
een wonderbaar geschenk.
Uw liefde en betrokkenheid
Uw eindeloze trouw,
Uw troost en Uw bescherming,
alles roept uit: “Ik hou van jou”

Wat een geweldige God en Vader hebben wij, en wat hou ik toch veel van Hem!