Willekeurige bemoediging
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

De ring… 9

9.

trouwring

Eenmaal buiten gaan zijn voeten als vanzelf richting de begraafplaats waar Desi is begraven. Als hij bij haar graf komt zou hij haar nog zoveel willen vertellen maar hij zegt niets en kijkt alleen maar, heel stil staat hij daar en kijkt naar dat graf. Heel langzaam rolt er een traan over zijn wangen maar Menno merkt het niet eens, hij verdrinkt in een intense pijn en even heeft hij het gevoel of hij er gék van wordt!! Dan ineens hoort hij 2 vrolijke stemmetjes: “opa, opa!!” Menno kijkt op, hij ziet zijn kleine buurvriendinnetjes aankomen, samen met hun moeder. Jetteke heeft een mooie roos bij zich die ze heel voorzichtig en liefdevol op het graf legt. Dan kijkt ze Menno aan en zegt: “We hadden blijkbaar hetzelfde doel vandaag”. Ze ziet het intense verdriet van Menno en in een opwelling pakt ze zijn hand en neemt hem mee, weg van de begraafplaats. “Heb je zin om even mee te gaan voor een bakje koffie Menno? De meiden en ik zouden het gezellig vinden en ik weet zeker dat Freddy dat ook vindt. Jullie kunnen zo goed praten samen”. Menno kan nog geen woord uitbrengen maar hij knikt dankbaar en zo lopen ze naar hun eigen straatje, de 2 meisjes springend en giechelend voorop.

Eenmaal thuis laat Jetteke Menno achter bij Freddy en gaat ze snel koffie zetten. Even later geurt het hele huis naar de versgezette koffie en snel maakt ze ook nog een lekkere boterstaaf warm, een overblijfsel van de feestdagen. Als ze de kamer binnenkomt zijn Freddy en Menno al in een gesprek verwikkeld en zitten de meisjes samen te kleuren. Jetteke zet het blad met al het lekkers op tafel en twee paar mannenogen kijken naar haar met liefde en genegenheid. Ze deelt de koffie en de warme boterstaaf rond, brengt ook de meisjes een stukje en een lekkere beker warme chocolademelk. De 2 juichen, heerlijk warme chocolademelk, daar houden ze zo van. Er valt een stilte als ze aan hun lekkernij beginnen en hun koffie drinken maar het is een harmonieuze stilte, ieder geniet van deze momenten.

Jetteke gaat na de koffie aan de slag in de keuken om het avondeten te bereiden en gaat er maar van uit dat Menno blijft eten. Als hij de etensgeuren ruikt en bescheiden op staat om naar huis te gaan zegt Jetteke dat ze al op hem gerekend heeft en aarzelend, maar toch ook wel blij verrast, gaat hij weer zitten. Hier had hij niet op gerekend, een onverwachte meevaller. Dit had hij vanmiddag, toen hij zo diep in gedachten was en zich zo verdrietig voelde, niet kunnen denken. Ja, hier wordt zijn hart warm van en later aan tafel doet hij de maaltijd alle eer aan. “Het was heerlijk Jetje” zegt hij en dankbaar kijkt hij haar aan. “Fijn Menno, we vinden het gezellig als je van tijd tot tijd hier bij ons aanschuift, tenslotte is dat wat opa’s doen, toch?” vraagt ze met een schalks lachje. Menno wordt rood van verlegenheid maar de meisjes vallen hun moeder bij “Ja, opa Menno, wij vinden dat ook heel leuk!”. Freddy lacht en zegt: “Nou Menno, 3 vrouwen, daar kun je niet tegenop”. Menno lacht en om zijn verlegenheid te verbergen knuffelt hij de 2 kleine dametjes nog eens extra. Wat heerlijk als je het gevoel hebt dat je er zo bij mag horen. Een gevoel dat Menno alleen kent van Desi maar verder eigenlijk niet, een prachtig gevoel!

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


6 + = 11