15.

De volgende morgen voelt Menno zich gebroken, hij heeft nauwelijks geslapen en het verdriet van de afgelopen nacht hangt nog zwaar in de slaapkamer. Hij stapt uit bed en als hij gedoucht en aangekleed is zit hij in zijn eentje aan een sober ontbijt. Troosteloos, ja troosteloos ligt de dag voor hem, de week, de maand, de toekomst… Hij wordt opgeschrikt uit zijn overpeinzingen als er aan zijn keukenraam wordt geklopt. Het vrolijke snuitje van Jetje kijkt door het raam en als ze even later bij hem in de kamer staat ziet ze en voelt ze zijn verdriet. Zo eenzaam zit hij daar in zijn stoel en Jetteke knielt neer bij zijn stoel en pakt zijn hand, “Menno, heb je het zo moeilijk vandaag?” vraagt ze lief. Menno kan alleen maar knikken. “Ik zet even koffie en dan, als je wilt, kunnen we samen praten maar zwijgen mag ook. Als je maar weet dat ik er voor je wil zijn en je wil helpen als ik dat kan”. Ze verdwijnt in de keuken en Menno voelt zich wonderlijk getroost, zoals ze zijn hand had gepakt daarnet, zo deed Desi dat ook. Lieve, lieve Desi…

Even later komt Jetteke met twee dampende kopjes koffie de kamer binnen. Menno heeft zichzelf weer onder controle en begint te vertellen wat hem zo verdrietig maakt. Jetteke begrijpt hem en laat hem vertellen. Menno stort zijn hele hart bij haar uit en dat doet hem zichtbaar goed. Als Jetteke later weer naar huis is gegaan zit Menno daar nog stilletjes voor zich uit te kijken maar zijn gedachten zijn niet meer zo verdrietig, het is dankbaarheid dat in hem naar boven komt. Dankbaarheid omdat hij vannacht gedacht had dat er niemand was die hem kon troosten en nu kwam daar Jetje die, precies zoals Desi dat kon doen, zijn hand had gepakt en naar hem had geluisterd. Wat is hij bevoorrecht met zulke lieve buurtjes en voor het eerst sinds tijden beseft hij hoe dankbaar hij hiervoor is en terwijl deze gedachte zijn hart binnensluipt vouwt hij zijn handen en dankt de Here God. Had hij vannacht nog geroepen naar God, nu had hij Zijn liefde en vertroosting mogen ervaren en het raakt hem diep.