De koning te rijk!!
“Neem maar wat je wilt hoor jongens, ik betaal wel”!! Met een stralend gezicht keek Micha zijn oudere zus en broers aan terwijl hij als een koning door de winkel liep.
Hij is de jongste zoon van mijn jongere broer en destijds een jaar of 4 à 5 oud. Hij en de andere drie gingen (en gaan nog) regelmatig een weekendje bij mijn zus logeren en dan is het een voor hen verheugend begin van de logeerpartij dat ze altijd eerst mee mogen naar de supermarkt en daar allerlei lekkere dingen mogen uitzoeken. Nou had mijn schoonzusje tegen de kinderen gezegd dat ze zich wel een beetje moesten gedragen en niet zomaar hele bergen lekkere dingen moesten uitzoeken omdat hun tante ook niet zo heel veel centjes had. Micha had zich dat ter harte genomen en toen de kinderen bij mijn zus aankwamen haalde hij met een verheerlijkt gezicht een pakje uit zijn zak en zei: “Ik betaal de boodschappen vandaag hoor want ik heb geld meegenomen van thuis”. Hij had zonder iets te vragen of te zeggen zelf wat geld uit zijn spaarpot gepakt en meegenomen, het keurig in een papiertje gedaan, dichtgeplakt met plakband en toen hij het uitpakte bleek er… 20 cent in te zitten 🙂 Trots liet hij het zien en herhaalde nogmaals dat hij dit keer voor de boodschappen zou zorgen. De lieverd!
Eenmaal in de winkel liep hij dus als een koning rond, her en der artikelen uit de schappen halend en tegen zijn broers en zusje zeggend: “Hé Kris, dit vind jij toch lekker? Neem het maar hoor, ik betaal” En tegen zijn broertje “Es, kijk eens, dit lusten wij graag hè?” en ook dat ging in de kar en ook zijn andere broer werd goed bedeeld en de kar werd voller en voller en mijn zus vond het zo ontroerend lief dus bij de kassa aangekomen zei ze, met een knipoogje naar het meisje achter de kassa: “Deze jongeman betaalt vandaag de boodschappen voor ons” waarna Micha haar stralend zijn 20 cent gaf. Het meisje speelde het spel mee en bedankte hem waarna hij “zijn” boodschappen in een tas ging doen en mijn zus ongemerkt de rest betaalde. Onderweg in de auto bleef hij maar tegen mijn zus zeggen: “Fijn hè dat ik de boodschappen heb betaald?” Heerlijk toch zo’n mannetje?
Weet je, dit kind was overtuigd dat hij alles kon kopen wat hij en zijn broers en zus maar wilden hebben en hij vroeg zich niet af of hij genoeg had om te betalen, hij deelde uit en uiteindelijk werden alle boodschappen betaald terwijl hij in feite nog niet genoeg had voor zelfs maar een piepklein beetje van al die spullen.
Filippenzen 4:19 zegt: Mijn God zal in al uw behoeften naar Zijn rijkdom heerlijk voorzien in Christus Jezus. Dit kwam zo in mijn gedachten bij dit verhaal. Wij volwassenen hebben dikwijls gebrek aan die kinderlijke eenvoud, het vertrouwen en die overtuiging dat de Here God alles in Zijn hand heeft en voor ons zorgt. En het allermooiste vind ik dat wijzelf misschien maar net 20 cent zouden kunnen bijdragen aan onze redding maar dat de Here Jezus hier al in heeft voorzien door voor ons aan het kruis te gaan en de volledige prijs te betalen en ons vol liefde aankijkt en zegt: “Fijn hè dat ik voor je betaald heb?” Als ik daarover nadenk dan word ik stil en kan alleen maar uit het diepst van mijn hart “Dank U wel” zeggen. Wát een liefde!!