Filipp.2:2-7: Maakt (dan) mijn blijdschap volkomen door eensgezind te zijn, één in liefdebetoon, één van ziel, één in streven, zonder zelfzucht of ijdel eerbejag; doch in ootmoedigheid achte de een de ander uitnemender dan zichzelf; en ieder lette niet slechts op zijn eigen belang, maar ieder (lette) ook op dat van anderen.  Laat die gezindheid bij u zijn, welke ook in Christus Jezus was, die, in de gestalte Gods zijnde, het Gode gelijk zijn niet als een roof heeft geacht, maar Zichzelf ontledigd heeft, en de gestalte van een dienstknecht heeft aangenomen, en aan de mensen gelijk geworden is

Twee dingen dus, ten eerste elkaar aanvaarden zonder iets te willen veranderen, en daarnaast de ánder uitnemender achten dan jezelf. Als je het ene kunt, dan kun je het andere ook. Ik denk dat het onlosmakelijk met elkaar verbonden is. In de Filippenzenbrief staat dat de Here Jezus de gestalte van een dienstknecht had aangenomen, en hij werd aan de mensen gelijk. Als ik dit lees, dan denk ik aan moeder Theresa, zij heeft haar leven gewijd aan het helpen van anderen. Een eenvoudige vrouw die in alle stilte en anonimiteit haar werk deed. Later is zij over de hele werled bekend geworden, maar zelf bleef ze de eenvoud zelve. Ook zij had zichzelf aan de mensen die zij hielp, gelijk gemaakt. .Zij kon iedereen in haar armen nemen en aanvaardde de mensen zoals zij waren. Zo prachtig vind ik dat. Zij heeft letterlijk een voorbeeld aan de Here Jezus genomen en dat is wat ik ook zou willen. Gewoon iedereen, zonder aanzien des persoons, aanvaarden zoals hij/zij is, zonder iemand te willen veranderen.

De Here Jezus heeft ons aanvaard zoals we waren,. maar als je tot geloof komt dan ga je uit jezelf veranderen, gewoon uit liefde voor de Here Jezus. Als de Here Jezus niets aan ons wilde veranderen, dan is het ook zeer zeker onze taak niet om anderen te willen veranderen.

Laat het zo mogen zijn dat we anderen regelrecht in onze armen en ons hart kunnen sluiten, echt van ganser harte. I Kor.13 zegt het zo mooi, we kunnen van alles doen en zeggen, maar als we de liefde niet hebben, zal het niets voorstellen. Als ik dus mijn hart gevuld wil hebben met die liefde, dan zal ik daar plaats voor moeten maken en de veroordeling eruit moeten halen. Elke keer dat ik gedachten of gevoelens van veroordeling heb is het zaak om ze te “vervangen” door goede gedachten, door die negatieve gedachten geen ruimte te geven maar juist de goede dingen te bedenken die de persoon in kwestie óók heeft, en die gedachten brengen een stukje mildheid en liefde in je hart. De bijbel is een “doe-boek” bedoeld om de dingen die erin staan in de praktijk te brengen. Ik houd daarvan, ik leer er zoveel van en daardoor mag ik ook groeien.

Ja, ik wil graag anderen aanvaarden, echt aanvaarden vanuit de liefde van mijn hart!