God vraagt niet om de dingen die wij best wel kunnen missen, Hij vraagt om de dingen die wij (naar wij menen) níét kunnen missen. Dát zijn de offeranden waar Hij een welgevallen in heeft. En weet je ook waarom? Ik zal het proberen duidelijk te maken.

Als ik een mand heb vol met appels (even ter illustratie) en ik geef, van die overvolle mand, een paar appels weg want die bovenste vallen er sowieso bijna vanaf. Wat houd ik dan over? Juist, een mand vol met appels. Maar stél nou dat God graag deze mand zou willen vullen met brood? Kan dat dan? Nee, want er zitten nog veel te veel appels in. Ik heb slechts iets van mijn overvloed weggegeven, maar er is geen plaats om deze mand een nieuwe in-/vervulling te geven. Ik heb een stúkje van mijn zelfzucht gegeven, maar houd nog een hele mand over, een stúkje van mijn tv-kijk gedrag, maar houd nog een hele mand over, een stúkje van mijn tijd, maar houd nog een hele mand over…

Wat wil God? Hij wil ons meer en meer vullen en vérvullen met alles wat van Hem is, maar dat kan pas als wij leeg zijn. De Here Jezus heeft een gesprek met een rijke jongeling en deze vraagt Hem wat hij moet doen om het eeuwige leven te verwerven. De Here Jezus noemt dan een paar dingen op die hij moet doen en laten en dan vraagt deze jongeling Hem waar hij nog te kort schiet en dan zegt Jezus in Matth.19:21 : Indien gij volmaakt wilt zijn, ga heen, verkoop uw bezit en geef het aan de armen, en gij zult een schat in de hemelen hebben, en kom hier, volg Mij. Dát was nou net even teveel voor deze rijke jongeman, dát kon hij niet. Zijn bezit verkopen? Hij had teveel, hij kón dat niet. Eerder in dit hoofdstuk geeft deze jongeling aan dat hij zich keurig aan de regels hield, maar dit stuk kón hij niet inleveren. En hoe zit dat met ons? Er staat het woord “verkopen” wat dus inhoudt dat je er wél iets voor terugkrijgt. Want als ik iets verkoop, dan betaalt diegene die het van mij koopt, mij daar iets voor. En wat deze man terug zou krijgen in ruil voor zijn bezit, moest hij uitdelen aan de armen. Maar hij hield zijn bezit liever zelf, hij was bang om het te verliezen, in te leveren.

De Here Jezus heeft het hier over volmaakt zijn, iets “volmaken” ofwel “vol-maken”. Wij mogen ons bezit, alles wat ons lief is, alles waarvan wij denken (zoals ook die jongeling) dat wij het niet kunnen missen, “verkopen” aan de Here. Wij mogen het alles bij Hem inleveren. Daarvoor in de plaats wil Hij dan ons leven, ons hart, vullen met al het goede dat van Hem komt, en ons zo meer en meer vol-maken. Maar ook dat moeten wij uitdelen, we mogen het geven aan hen die arm zijn, diegenen die de Here nog niet kennen, zonder dat we bang hoeven te zijn om zelf iets tekort te komen. (Spr.28:27a : Wie de arme geeft zal geen gebrek lijden.) We mogen van Zijn liefde uitdelen, van Zijn ontferming, van Zijn warmte, we mogen Zijn wijsheid daarvoor gebruiken, we mogen in materieel en in geestelijk opzicht voor die ander tot zegen zijn. Van alles waarmee wij zélf gezegend worden, mogen we uitdelen en door dat te doen mensen winnen voor het Koninkrijk van God en zo een schat in de hemel verwerven. Vervolgens zegt de Here Jezus: “kom hier en volg Mij”. En dát kan alleen als je “los” bent, los van alles wat je vast kan houden, en ik heb het weleens eerder aangehaald, maar de Here Jezus zegt ook dat wie niet álles kan verlaten, Zijn discipel niet kan zijn. Het gaat om keuzes maar de uiteindelijke uitkomst van al onze keuzes bij elkaar is datgene wat er op de eindafrekening geschreven staat……

Ik heb een leverancier voor gas, electra en water, en iedere maand betaal ik daar een voorschot voor. Aan het einde van het jaar worden de meterstanden opgenomen en dan wordt er gekeken of ik terugkrijg, óf dat ik moet bijbetalen. Dat is helemaal afhankelijk van keuzes die ik maak. Ga ik per dag 3 kwartier onder de douche of slechts 5 minuten, zet ik de kachel op 25 of trek ik een vest aan, laat ik mijn vlees urenlang sudderen of gebruik ik een snelkookpan. Nou ja, zo zijn er vele dingen natuurlijk, spaarlampen of gewone enz.maar elke keer opnieuw is het mijn keuze op wat voor manier ik hiermee omga. 11 maanden lang zal ik hier niets van merken, maar in de 12e maand komt dan de eindafrekening en dan wordt mijn gedrag openbaar en moet ik de prijs betalen voor de keuzes die ik gemaakt heb toen ik nog niets van de gevolgen daarvan bemerkte….!