De grote sterke reus en de tengere herdersjongen. Een, naar de mens gesproken, oneerlijke strijd, eentje die bij voorbaat al gewonnen lijkt door de reus want niemand durft de strijd aan tegen deze reus, een heel leger houdt zich liever op afstand, want allemaal zijn ze bang. “Ze vreesden zeer” staat er. En dan komt daar David, eigenlijk bij toeval, want hij kwam alleen zijn broers wat eten brengen maar toen hij de woorden van Goliath hoorde werd hij er boos over en zegt: wie is toch deze onbesneden Filistijn, dat hij de slagorde van de levende God tart? I Sam.17:26b Met andere woorden, hoe háált iemand het in zijn hoofd om te denken dat hij de strijd tegen God aan kan gaan. Saul hoort van de woorden van David en roept hem bij zich, en dan verklaart David zich bereid om de strijd tegen Goliath aan te binden. Saul vindt hem eigenlijk nog te jong en ziet er niet echt heil in, maar dan zegt David in vers 37a: De Here die mij gered heeft uit de klauwen van leeuw en beer, Hij zal mij ook redden uit de hand van deze Filistijn!

Hieruit spreekt een absoluut vertrouwen van David naar God toe, het leger had angst, maar David had vertrouwen, Saul niet echt trouwens, want hij biedt David zijn wapenrusting aan, maar al met al is dit veel te zwaar voor David en hij besluit om het allemaal weer uit te trekken. Ook wapens heeft hij niet nodig, hij heeft alleen datgene bij zich, dat hij elke dag bij zich heeft. Het enige dat hij daaraan toevoegt zijn 5 gladde stenen die hij uit de beek zoekt.

En dan staat hij daar, tegenover Goliath, en Goliath bekijkt hem en veracht hem ja vervloekt hem zelfs, en David spreekt hem toe en zegt: “jij hebt wapens, een zwaard een speer, een werpspies, maar ik kom in de naam van de Here der heerscharen, de God van Israël”. En dan staat daar die grote Goliath, zwaar in ’t harnas, goed beschermd, en David tegenover hem, zónder bescherming maar wél met de wetenschap dat God met hem is. En als Goliath dan dichterbij komt dan gaat David recht op hem af, hij pakt zijn slinger en een steen en hij treft Goliath in het voorhoofd, precies dat éne kleine plekje waar hij geen bescherming had, waardoor de grote reus voorover ter aarde valt. En dan pakt David het zwaard van de reus, en doodt hem met zijn eigen wapen.

Als je dat goed tot je door laat dringen, dan is dat zo’n mooi verhaal, en dan is dat ook vandaag nog actueel. Ik vind het zeer bemoedigend, ook wij kunnen in ons leven weleens een Goliath tegenkomen, een reus, een enorm obstakel waar we best weleens angstig van kunnen worden, en het is alsof je in je gezicht wordt uitgelachen, alsof een stemmetje tegen je zegt: wat denk je nou wel, je denkt toch niet dat je hier voorbij komt? en je voelt je misschien klein, en nietig. Maar dan vind ik het een bemoediging om aan dit verhaal te denken en ook aan de tekst die staat in Marcus 9:23, daar zegt de Here Jezus: Alle dingen zijn mogelijk voor wie gelooft. Dat is een belofte die Hij ons geeft.

En wat moeten we dan geloven? of hoe? Het enige dat nodig is, is een volkomen vertrouwen in onze hemelse Vader, David vertrouwde Hem volkomen en wat menselijk gezien onmogelijk was, gebeurde tóch, die grote, sterke reus werd door hem overwonnen, God zorgde ervoor dat dat steentje precies op de juiste plaats terechtkwam, en zo wil Hij ook onze omstandigheden leiden en sturen. Hoe geweldig om dat te mogen weten!