Daar waar ik niets zeg…
Woorden…
Woorden zijn soms niet te vinden
voor wat mijn hart je zeggen wil.
Daarom reik ik je mijn hand
die je mag pakken, zomaar, stil.
Woorden zijn soms overbodig
maar ‘k bid dat God jouw leven vult
en je aanraakt met Zijn liefde,
vol ontferming en geduld.
Woorden zijn vaak té beperkt
wanneer ik uit wil delen
van Zijn warmte en Zijn troost,
om jouw hart te helen.
Woorden zijn soms onvoldoende,
wat kan ik jou nog zeggen?
Maar wel wil ik mijn armen
om jouw schouder leggen.
Woorden dringen vaak niet door,
ze glijden zo weer weg,
maar Gods liefde wordt verstaan…
…daar waar ik niets zeg.
De Here God heeft je lief, Hij houdt van je en kent jouw hart, Hij kent de diepste diepte van je hart en Hij wil daar Zijn liefde, Zijn warmte, Zijn ontferming, Zijn heling, Zijn vertroosting, Zijn bemoediging, Zijn kracht, Zijn vrede en rust, Zijn goedheid en genade, en Zijn zegeningen brengen, je mag je hart ervoor openstellen.Doen hè?!