Gisteren was mijn broer(tje) jarig en we waren bij hem op visite. (was erg gezellig trouwens).

Het gesprek kwam op het taalgebruik. Mijn broer is daar altijd mee bezig en hij merkt het ook op als er bepaalde woorden zijn die op een gegeven moment echt een hype worden en overal te pas en te onpas gebruikt worden. Zo heeft hij bijvoorbeeld al “pittig, ‘in die zin…’, ‘ik had zoiets van…’ “ en dan nog zo een paar van die uitspraken voorbij horen komen die dan een tijd lang “in” zijn maar daarna weer wat wegzakken. Momenteel is volgens hem het woord “bizar” overal te horen. Op TV en radio, in gesprekken met mensen onderling en overal wordt juist dat woord gebruikt. We zaten daar zo een tijdje over te praten en mijn zus zei dat ze, zodra hij zulke dingen zegt, er speciaal op gaat letten, ook in haar eigen taalgebruik.

Het is grappig en herkenbaar, als iemand je specifiek ergens op wijst dat je er dan op gaat letten. Dan denk ik maar aan vroeger, als we een lange rit in de auto moesten maken en we verveelden ons en hadden voor de honderdste keer gevraagd “hoe lang moeten we nog?” dan zei mijn moeder altijd “ga maar blauwe auto’s tellen” of rood of geel of groen, maakt niet uit, maar we gingen dan speciaal op die kleur letten en dan zag je elke blauwe auto en we wilden dan uiteraard ieder de eerste zijn die zo’n auto ontdekte, leuk spelletje.

Waarom vertel ik dit? Zomaar een verhaaltje? De regelmatige lezer weet wel dat ik nooit “zomaar” verhaaltjes vertel maar dat ik er altijd zelf wel één of andere wijze les uit kan leren die ik dan ook weer graag wil doorgeven. Zo ook vandaag. Weet je, als ik om mij heen kijk dan zie ik zoveel dingen op het “christelijk erf” waarvan ik me afvraag hoe dat toch kan? Ik hoorde ook laatst iets over iemand die anderen op slinkse oneerlijke wijze werk laat doen en dan persoonlijk de credits er voor binnenhaalt om er vervolgens zelf maatschappelijk beter van te worden, of een ander die in de baas zijn tijd privézaken afhandelt en zo de tijd van zijn baas steelt. Iemand die thuis stilletjes naar porno zit te kijken en zegt dat hij/zij er niemand kwaad mee doet. Dit zijn slechts kleine voorbeeldjes van de manier waarop heel veel christenen omgaan met de normen en waarden die de Here God aangeeft in Zijn woord en het begint met kleine dingen maar van lieverlee wordt het steeds meer. Hoe komt dat?

Ik zal het je vertellen, dat komt omdat het woord van God steeds minder en minder wordt gelezen. Er zijn zoveel andere dingen waarmee je je bezig kunt houden, er is zoveel dat onze tijd opslokt en áls er al gelezen wordt dan blijft het vaak niet hangen omdat onze hoofden vol zitten met alles wat er in ons leven omgaat en die “kleine” oneerlijkheden, die stille of stiekeme zonde, het zijn zaken waarvoor we de vijand van God de ruimte in ons leven geven die plaats in te nemen die uitsluitend voor de Here God zou moeten zijn., die plaats waar Zijn Woord opgeslagen dient te worden. Niet bij iedereen is dit zo hoor, ik wil zeer zeker niet iedereen over één kam scheren, maar ik wil het wel aangeven als iets om over na te denken. Iets om onszelf in te toetsen. Ik wil mij dit zeer zeker persoonlijk ter harte nemen!! (Overigens wel een mooi woord “uit-sluitend”, een plaats waar al het andere buitengesloten wordt.)

Zodra wij de Bijbel openen en de dingen lezen die daarin zijn opgetekend dan zou het zo moeten zijn dat het ons hart raakt en dat we er telkens weer bij bepaald worden. Dat het in onze gedachten komt als we op het punt staan om iets te doen dat niet goed is, dat het ons te binnen schiet wanneer we even twijfelen over keuzes die we willen gaan maken, dat we er bij voorbaat alert op zijn en bepaalde zaken achterwege gaan laten omdat we weten dat de Here God er Zijn goedkeuring niet aan kan geven, dat er “herkenning” is.

In het oude testament in Hosea 4 spreekt de Here God tegen het volk en tegen de priesters. Het is een heftige boodschap die niets aan duidelijkheid te wensen overlaat. vers 1-6: 1 Hoort het woord des HEREN, gij Israëlieten, want de HERE heeft een rechtsgeding met de bewoners van het land, omdat er geen trouw, geen liefde en geen kennis Gods is in het land. 2 Vloeken, liegen, moorden, stelen en echtbreken! Men pleegt geweld, bloedbad volgt op bloedbad. 3 Daarom treurt het land, en al wat erin woont verkwijnt, zowel het gedierte des velds als het gevogelte des hemels; ja, zelfs de vissen der zee komen om. 4 Laat maar niemand een aanklacht inbrengen en laat maar niemand een terechtwijzing uiten, aangezien mijn aanklacht u geldt, o priester! 5 Gij zult struikelen bij dag, en met u zal ook de profeet struikelen bij nacht, en verdelgen zal Ik uw moeder.6 Mijn volk gaat te gronde door het gebrek aan kennis. Omdat gij de kennis verworpen hebt, verwerp Ik u, dat gij geen priester meer voor Mij zult zijn; daar gij de wet van uw God vergeten hebt, zal ook Ik uw zonen vergeten.

Nu kun je denken: “ja, dat was het oude testament en dat ging om het volk van Israël”, maar laten wij ons hierin niet vergissen, de Here God is Dezelfde en Zijn regels en wetten zijn óók hetzelfde gebleven. Het enige dat wij voor hebben op de mensen van toen is dat de Here Jezus inmiddels voor onze zonde is gestorven en wij, dóór Zijn offer, vergeving van onze zonde hebben ontvangen, zodat wij, indien wij ons op dwaalwegen bevinden, ons daarvan kunnen bekeren en dit mogen belijden bij de Here God. Dat is een voorrecht, maar de ernst van de boodschap is zeer zeker ook vandaag nog van toepassing en iets om ons echt in te verdiepen en ons hart in te onderzoeken.