Ik dacht eraan hoe de Here God ooit de Hof van Eden geplant heeft en daar elke avond kwam om samen met Adam erdoorheen te wandelen. Wat moet dát mooi geweest zijn, ik vraag me af welke kleuren en geuren er daar waren, dat moet vele, vele, malen heerlijker geweest zijn dan wat wij hier hebben. onvoorstelbaar mooi, en om dan ook nog samen met de Here God daar te mogen praten en wandelen, tjonge.

En dan bedenk ik me hóé verschrikkelijk zowel Adam, alsook de Here God, dit gemist moeten hebben toen het voorbij was, toen Adam en Eva gezondigd hadden en uit de Hof moesten vertrekken.

De plaats waar zij terechtkwamen was wel heel anders, nu moesten zij de grond bewerken, in het zweer huns aanschijns hun brood eten. Doornen en distelen zou de aarde voortbrengen. Daarbij kwam dat ook hun levensverwachting heel anders werd. In de hof was de boom des levens, zij hadden toestemming om van die boom te eten, en was er geen zonde gekomen dan was er niets aan de hand geweest. Nu werden zij snel de hof uitgezonden opdat zij niet meer de kans zouden krijgen van die boom te eten. Ze werden daar afgesneden van de plek waar de Here God hun geplaatst had en bovenal werden ze van God losgesneden en zo begon daar de weg naar hun einde.

Even ter illustratie: Neem een bos bloemen, je koopt zo’n mooie bos bloemen, de verkoopster zegt dat deze bloemen wel 2 weken blijven staan Je komt thuis, zet de bloemen in de vaas en inderdaad blijven ze 2 weken  mooi maar daarna zijn ze op en kun je ze weggooien. Hoe dat komt? Dat komt omdat je bloemen hebt gekocht die ten dode opgeschreven zijn. Het zijn geen bloemen die nog aan het begin van hun leven zijn, dat denken we wel omdat ze dikwijls nog in de knop zijn en nog uit moeten komen, maar het is niet zo. Ze zijn afgesneden van hun wortels en daarom is hun leven in de vaas slechts het begin van het einde van hun leven. Waren ze verbonden gebleven met hun wortels, dán zouden ze nog veel en veel langer hebben kunnen leven. En zo was het ook met Adam en Eva, en als direct gevolg, ook met ons. Maar God zond hoop, in de vorm van Zijn geliefde Zoon, de Here Jezus.

Kol.2:6-7: Nu gij Christus Jezus, de Here, aanvaard hebt, wandelt in Hem, geworteld en dan opgebouwd wordend in Hem, bevestigd wordend in het geloof, zoals u geleerd is, overvloeiende in dankzegging.

Door het offer van de Here Jezus te aanvaarden, hebben wij opnieuw wortels, en dus leven, gekregen. De Here Jezus zegt van zichzelf dat Hij de wortel is, in Hem mogen wij geworteld zijn, en door Zijn offer, waardoor wij gereinigd zijn van de zonde, is de weg voor ons vrijgemaakt en het allermooiste is dat persoonlijke contact met de Here God, elke dag opnieuw, wat is dat heerlijk. Zoals Adam met Hem wandelde in de avondkoelte, zo wil Hij ook met ons wandelen. Zijn hart is vol verlangen, het onze toch ook?