Willekeurige bemoediging
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

Afkijken en slechte cijfers…

Ik weet nog goed dat ik na de kleuterschool in de eerste klas kwam (nu groep 3). Ik vond het heerlijk om te schrijven, te  rekenen, te lezen en vooral dat laatste, maar ja…. er zaten allemaal kinderen die (naar mijn idee) de boel ophielden. Als we gingen lezen moesten we allemaal een stukje lezen, maar uiteraard ging dat niet zo gemakkelijk, de kinderen moesten ieder woord spellen voor ze wisten welk woord het was, ze haperden, lazen verkeerde woorden en oh wat ging dat sloom. Dus wat deed ik? Ik las stiekem voor mezelf en was vele bladzijden verder, helemaal verdiept in het verhaal, toen de juf ineens mijn naam zei. Huh? Wat is er juf? Oh, ik was aan de beurt om te lezen maar waar wáren we eigenlijk? Ik had geen idee, hahaha. Lezen is altijd mijn hobby gebleven en nog steeds, heerlijk. Met taal moesten we leren om de letters netjes binnen de lijntjes te schrijven, oké, geen punt, ik had er geen moeite mee maar na twee voorbeeldige regels raffelde ik de rest af. Naar mijn idee had ik laten zien dat ik het kon dus waar zou ik nog mijn best voor doen? Ach, al met al ging het prima op school, als we op maandag het uit ons hoofd geleerde versje moesten opzeggen had ik ook dat nooit geleerd, mijn naam begon met een letter middenin het alfabet en de ene keer begonnen ze vooraan en de andere keer achteraan maar als ze bij mij kwamen had ik het versje al zo dikwijls gehoord dat ik het uit mijn hoofd kende. Lekker laks, dat was ik en daar kwam ik best mee weg, tótdat ik in de vijfde klas kwam…

We moesten regelmatig huiswerk maken, aardrijkskunde, topografie en geschiedenis leren. Ik vond het allemaal zo vreselijk saai en als ik geacht werd te leren dan zat ik braaf op mijn kamer, het grote aardrijkskunde of geschiedenis boek in mijn handen maar binnenin had ik een gezellig leesboek, veel leuker toch? Ik deed niet veel moeite om de dingen te leren, nee, ik had een veel betere methode, ik keek gewoon lekker af! Jawel, dat deed ik dus, maar ik keek af bij de verkeerde, het meisje bij wie ik afkeek was absoluut geen hoogvlieger en ik haalde onvoldoende na onvoldoende en uiteindelijk kreeg ik een brief mee naar huis. Oei, dát was toch wel schrikken. Ik werd uiteraard op het matje geroepen en ik moest voortaan echt beter mijn werk maken en betere cijfers halen want dat ik dat kon had ik allang bewezen, dus met onvoldoendes namen ze bij mij thuis geen genoegen. Tja, ik was de sjaak! In gedachten zie ik me nog staan voor mijn slaapkamerraam. Buiten speelden de kinderen uit de buurt, verstoppertje, tikkertje, rara wie heeft de bal, en ik zat op mijn kamer huiswerk te doen, boeh! Maar goed, ik had al snel door dat ik het maar beter vlot en goed kon leren, dan kon ik ook lekker naar buiten. En uiteindelijk was het natuurlijk voor mijn eigen bestwil, je hebt toch een zekere mate van kennis nodig om door te kunnen stromen naar het voortgezet onderwijs.

Tja, het is nog best goed gekomen met mij hoor :-)

Ik dacht dat ik er wel zou komen met niets doen maar dat ging niet op, ik moest mijn verantwoordelijkheid nemen en mijn lesjes leren. In dit verband schoot me het verhaal van de wijze en de dwaze maagden te binnen. 10 maagden die op weg waren gegaan, de bruidegom tegemoet. Dan zal het Koninkrijk der hemelen vergeleken worden met tien maagden, die haar lampen namen en uittrokken, de bruidegom tegemoet. En vijf van haar waren dwaas en vijf waren wijs. Want de dwaze namen haar lampen mede, maar geen olie doch de wijze namen olie in haar kruiken, met haar lampen. Matth.25:1-4. Wijs of dwaas… vijf waren wijs, zij namen olie mee, vijf waren dwaas, zij waren slechts meelopers. Mensen die wel lezen in Gods woord, maar er niets mee doen, mensen die keer op keer dezelfde dingen belijden maar er nooit iets van geleerd schijnen te hebben, mensen die eigenlijk de schijn ophouden. De wijzen hadden wel olie meegenomen en zij waren gehoorzaam en deden wel iets met het woord van God. Je kunt naar de samenkomsten gaan, alles meedoen, en luisteren naar het woord van God, maar als je er persoonlijk niets mee dóét, als je er niets van leert, dan heeft het allemaal geen zin.

 Het is een gelijkenis die de Here Jezus daar zelf vertelt. De Here Jezus zegt, helemaal aan het einde van deze gelijkenis nog : Waakt dan, want gij weet de dag noch het uur. Hij vertelde de gelijkenissen niet voor niets, er zit altijd een ernstige boodschap in die we mee mogen nemen en waar we ons voordeel mee kunnen doen.

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


3 + = 12