9 april 2007
Vandaag wil ik zomaar eens een recent voorval uit mijn eigen leven vertellen waarin toch weer zo groot naar voren komt op welke wonderlijke wijze de Here dwars door alles heen Zijn werk wil en kan doen en hoe negatieve ervaringen kunnen uitmonden in een enorme zegen!!
Het is nu anderhalf jaar geleden dat ik ’s avonds werd opgebeld door een mevrouw die mij een verzekering wilde verkopen. Ik had haar aangehoord en uiteindelijk heb ik erin toegestemd om deze verzekering voor één jaar af te sluiten. Het was een verzekering waarbij je geld uitgekeerd kreeg als je in het ziekenhuis terechtkwam, maar niet vanwege een ziekte, alléén als het door een ongeval kwam. Ik had die verzekering in September afgesloten en keurig een jaar elke maand mijn premie betaald en na dat jaar heb ik de papieren weggegooid omdat ik ervan uitging dat de verzekering was. Net was dus dat jaar voorbij toen ik in het ziekenhuis terecht kwam door dat ongelukje met de hond, waarbij ik een bacteriële infectie opliep, die ervoor zorgde dat ik tot tweemaal toe voor enkele dagen opgenomen ben geweest in het ziekenhuis. (Overigens heb ik wel wékenlang erg veel pijn eraan gehad). Ik heb toen nog een grapje gemaakt over die verzekering en over het feit dat’ie nou net afgelopen was, totdat ik tot mijn verbazing een tijd later merkte, dat ze hem gewoon stilzwijgend hadden laten doorlopen en ik dus nog steeds verzekerd was. Toen heb ik besloten dat ik er dan ook gebruik van zou maken en heb gebeld, waarop de meneer aan de telefoon al zei dat het niet waarschijnlijk was dat ik iets uitgekeerd zou krijgen, en daarbij had hij een aantal van die slimmigheidjes die in de polisvoorwaarden waren ingebouwd, die er dan voor zouden zorgen dat ik niets kreeg. Maar oké, ik kreeg wel een schadeformulier en dat moest ik bij de arts die me als eerste behandeld had, laten invullen, verder door de chirurg die me geopereerd had en door het ziekenhuis, en ook zelf moest ik mijn verhaal erop schrijven. Ik had dat keurig gedaan en na een heel aantal weken kreeg ik inderdaad bericht dat ik geen recht had op uitbetaling. Ik vond dat een oneerlijke zaak en was er verdrietig over. Ik heb er over gebeld en weer kreeg ik allerlei redenen te horen waarvoor ik niet uitbetaald kreeg. Ik heb er toen over gebeden en biddend nog een laatste poging gedaan door bezwaar tegen hun beslissing te maken. Deze brief heb ik toen verstuurd en het verder in Gods handen gelaten.
Kort geleden kreeg ik toen óók nog bericht dat er van mijn no-claim, van de ziektekostenverzekering, niets over was (logisch natuurlijk) en dat ik dus ook daar niets van terug zou krijgen. Nog een extra min-post. Verder heb ik maar afgewacht of ik nog iets van die verzekering zou horen en af en toe, als het me weer tebinnen schoot, dan bad ik ervoor en zei: “Heer, U weet dat ik er recht op heb, wilt U ervoor zorgen dat mij ook recht gedaan wordt”.
Zo deed ik dat ook 3 weken geleden, en op hetzelfde moment dat ik deze woorden weer uitsprak, sprak de Heer tot mijn hart en zei: “Doe jij ook recht, en betaal je hondenbelasting zoals het hoort”. Oeps, daar was een punt waar de Heer groot gelijk had. Ik heb vorig jaar van een vriend een hond in huis genomen omdat hij er, i.v.m. zijn werk, niet goed meer voor kon zorgen. Vorig jaar was die hond nog in zijn woonplaats in de belasting, maar vanaf dit jaar had ik hem zelf moeten opgeven in mijn gemeente. Doordat mijn vader begin Januari ineens zo enorm achteruit ging, en kort daarop overleed, was het me helemaal ontgaan dat ik dit nog moest doen, maar de laatste weken was het wel een paar keer eventjes in mijn gedachten geweest, waarop ik het eigenlijk een beetje op de lange baan had geschoven en gedacht had, dat komt nog wel. En nu maakte de Here mij erop attent dat ik daarin nalatig was. Ik heb onmiddellijk de telefoon gepakt, telefonisch doorgegeven dat ik de hond had, en toen een formulier thuis gekregen wat ik heb ingevuld en ook vermeld dat ik met terugwerkende kracht die belasting moet betalen. Het voelde goed dat ik dat in orde had gemaakt en wat schetst mijn verbazing toen ik enkele dagen daarna op een avond even wilde zien wat er nog op mijn rekening stond en er een behoorlijk bedrag was bijgeschreven van die bewuste verzekering!!!! Ik had nog niet eens schriftelijk bericht gekregen, dus dit kwam als een volkomen verrassing, geweldig!! Inmiddels heb ik een brief gekregen waarin stond dat men, na mijn bezwaarschrift te hebben ontvangen, de zaak nogmaals had laten bekijken door de juridische en medische adviseurs en dat ze op hun eerdere besluit terugkwamen en mij tóch dat bedrag zouden uitkeren. Ik vond het echt geweldig.
Wat is God groot, en wat heb ik toch weer een les geleerd. In de eerste plaats dat ik zélf gehoorzaam moet zijn, ook als het om menselijke instellingen gaat, en verder dat hóé negatief een zaak ook mag lijken, God toch áltijd wel een mogelijkheid ziet om het te laten medewerken te goede. Het is al jarenlang een tekst die ik koester en die ik ook al meerdere malen hier in mijn stukjes genoemd heb, maar ik wil hem nogmaals opschrijven, gewoon om hem nog maar weer eens een keertje te lezen. Onthoud hem maar goed want hij is geweldig om toe te passen in elke situatie van ons leven.
Rom.8:28: Wij weten nu, dat God alle dingen doet medewerken ten goede voor hen, die God liefhebben, die volgens zijn voornemen geroepenen zijn.
Soms lijken dingen negatief,
je ziet de toekomst somber in,
in je leven gaat van alles mis
en je denkt: wat heeft dit nu voor zin?
Dan toch is er één goede raad,
dat is om God je vertrouwen te geven,
je ziet dan dwars door alles heen
Zijn zegen werken in jouw leven.