Straks ga ik met een paar anderen op weg, we gaan een paar daagjes bij mijn dochter logeren, de dochter die nog niet zo lang geleden getrouwd is. Zij is zondag jarig en mijn zoon is zaterdag jarig en hij woont ook in de buurt van mijn dochter. Ze wonen beiden in de omgeving van Rotterdam. Mijn dochter vindt het geweldig dat we komen logeren, ze ziet er echt naar uit en elke keer als ik haar spreek dan zegt ze het weer. Leuk om te weten dat je zo welkom bent.

Mijn oudste dochter gaat ook mee, en zij wil vroeg weg, we gaan om een uur of negen al weg, want ze wil deze paar daagjes echt vakantie vieren. Ze is nog niet op vakantie geweest en ze wil het er echt van nemen. We gaan eerst winkelen, want de dochter bij wie we gaan logeren moet vandaag nog werken en die gaan we dan aan het einde van de middag ophalen van haar werk. Deze dag wordt dus een gezellige winkeldag:-))

Mijn dochter vertelde me vandeweek dat ze zelfs geld apart had gehouden om iets leuks te gaan kopen, ze is momenteel 6 maanden zwanger en ze wil wat leuke kleding kopen en gewoon gezellige dingetjes. Maar waar het mij om gaat is dit, ze heeft speciaal voor deze gelegenheid geld gespaard om mee te nemen. En nu is dit natuurlijk maar een gewoon menselijk uitstapje, maar ze is er op voorbereid en heeft er vantevoren over nagedacht. En dat deed me denken aan een bijbelse uitspraak.

Matth.6:19-21 : Verzamelt u geen schatten op aarde, waar mot en roest ze ontoonbaar maakt en waar dieven inbreken en stelen; maar verzamelt u schatten in de hemel, waar noch mot noch roest ze ontoonbaar maakt en waar geen dieven inbreken of stelen. Want waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn.

Waar je schat is, daar zal ook je hart zijn. Dus als wij schatten hebben op aarde, waar ook ons hart is, dan is het ons hart waar ingebroken wordt, “dieven breken in en stelen”. Onze vrede wordt gestolen, onze vrijheid wordt gestolen en die “vermeende” schat wordt alleen maar vies en vuil. De bijbel zegt in Spreuken 4:23 : Behoed uw hart boven al wat te bewaren is, want daaruit zijn de oorsprongen des levens.

We mogen best blij zijn met al het goede dat we in dit leven bezitten of kunnen verwerven, zolang het niet op de eerste plaats komt, ja zolang het niet ons hele hart en onze hele gedachten in bezit neemt. De Here God hoort op de eerste plaats in ons leven te staan en zolang dat het geval is hoeven we ons geen zorgen te maken. Dan zullen we ook Gods vrede en rust in alle dingen mogen ervaren en in Zijn vrijheid ons leven kunnen leven. 

Wij mogen, net als mijn dochter, uitzien naar dat wat nog komen gaat en alvast bezig zijn om te “sparen” voor als het zover is. Als de Here Jezus terugkomt om ons op te halen, dat we kunnen zeggen: Kijk eens, dit is het resultaat van mijn toewijding aan U in de tijd die ik op aarde mocht leven. Toen de Here Jezus terugging naar Zijn Vader, bracht hij de sleutel mee van het dodenrijk, tevens had Hij ervoor gezorgd dat ieder mensenkind de mógelijkheid had (of ze er gebruik van maken is een tweede) om terug bij de Vader te kunnen komen. De Here Jezus kwam niet met lege handen en ook wij mogen zulke schatten verzamelen. Schatten die waarde hebben in de ogen van God. Dat we Hem onze handen mogen tonen en Hij kan daaruit die schat in ontvangst nemen die wij voor Hem hebben verzameld. Zielen die gered zijn mede door onze inzet, wonden die door ons verbonden zijn, verdriet dat door ons is aangeraakt, tranen die door ons gedroogd zijn, vertrouwen dat wij hebben helpen bouwen, en nog veel meer van zulke mooie dingen.

U bent mijn kostbaarste bezit
mijn allergrootste schat,
wat moest ik doen, waar moest ik heen
wanneer ik U niet had?
‘k Verlang zo met mijn hele hart
naar dat moment bij de troon,
dat ik mijn knieën buigen zal
en U mijn handen toon.