Die was, die was, die is niet mis, ik was die was, omdat hij is!

Zomaar een gekkigheidje dat ik weleens verzonnen heb, zo’n kleine woord-speling. Maar die woorden “was” en “is” als je daarover nadenkt dan gebruiken we die heel vaak, doch niet altijd op de goede manier. Zo hebben wij in het verleden, toen ik nog thuis woonde en we net verhuisd waren naar een klein dorpje in Zuid-Holland, weleens een vrouw aan de deur gehad, die kwam om ons te “werven” voor haar kerk. (ik weet niet meer welke) Maar toen mijn ouders met deze vrouw aan de praat raakten, bleek dat zij de verhalen uit de bijbel maar met een grote korrel zout nam, die waren voor tóén, maar toch niet meer voor nú. “Gelóóft u daar nog in????” Dat “was” toen zo, maar dat “is” niet meer hoor!

Anderzijds kan het ook zo zijn dat er in het verleden dingen gebeurd zijn in je leven waar je spijt van hebt, of waar je je voor schaamt, dingen waar je allang door de Here vergeving van hebt ontvangen, maar sommige mensen om je heen kijken je nog steeds aan met een blik van, ja, ja, als dat vroeger zo “was” dan “is” dat vast nog steeds zo.

“Was” en “is”, het ene vertegenwoordigt het verleden en het andere vertegenwoordigt het heden. In sommige gevallen moeten wij het verleden achter ons laten, zo zijn wij in Christus een “nieuwe schepping” het oude is voorbijgegaan en het nieuwe is gekomen. Alles wat achter ons ligt is geweest, dat mogen we, ja dat móéten we zelfs, laten rusten. Micha 7:19b : Gij zult al onze zonden werpen in de diepten der zee. Onze voorganger vroeger zei dan, er staat een bordje bij die zee waarop staat “Verboden te vissen”.

Maar als het gaat om de grote dingen die vroeger gebeurden, dan zijn die nog wel dégelijk óók voor nu en dat is iets wat we vast mogen houden, laten we ons daar nooit van af laten brengen. Er staat in Hebr.13:8 : Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde én tot in eeuwigheid. Dat is een woord waar we houvast aan mogen hebben, als je in de bijbel leest wat er voor wonderen gebeurden toen de Here Jezus hier op aarde wandelde, dan mag je weten dat precies diezelfde dingen óók nu nog mogelijk zijn en daar mogen we moed uit putten. Dát kan ons opbeuren in moeilijke tijden. En verder moet je eens opletten wanneer je “was” en “is” gebruikt, of dat op de juiste manier is, dat kan heel veel verschil uitmaken.

Heer, U bent steeds dezelfde
er is niets dat U anders ziet,
U bent nog die U vroeger was
een verandering die is er niet.
De wonderteek’nen van die tijd,
zien wij óók nu steeds weer,
maar mijn zonde wierp U in die zee
die “was”, maar “is” niet meer!