Als we om ons heen kijken, zien we zoveel verwondde mensen, en zelf hebben we ook dingen meegemaakt die wonden in ons hart hebben geslagen. Ik kijk weleens naar dr.Phil en zo ik gehoord heb doen wel meer mensen dat….In ieder geval zag ik vandeweek een echtpaar daar zitten, en van dit echtpaar was een filmpje gemaakt bij hen thuis. Daar zag je hoe de vrouw veel aan het schelden was op haar man, maar hoe ze anderzijds hem wel 5 of 6 keer per dag opbelde op zijn werk en dan vroeg ze hem iets of ze vertelde dat ze hem miste en hem daarom belde. De man voelde zich dermate in een hoekje gedrongen, want hij voelde zich gigantisch gecontroleerd in alle dingen. Ook durfde hij niet echt goed met zijn vrouw te praten omdat áls hij eerlijk was, zij boos werd, maar als hij niets vertelde werd ze ook boos. Inmiddels ging het al zo fout dat hij op het punt stond van vertrekken zodra zich nog één incident voor zou doen.

In eerste instantie reageerde de vrouw nog een beetje lacherig op het filmpje, maar dr.Phil vroeg aan haar waar ze nou toch zo vreselijk bang voor was, want, zei hij, je probéért alles in eigen hand te houden en te controleren juist omdát je ergens bang voor bent. Hij had natuurlijk vantevoren ook al ettelijke gesprekken met deze mensen gehad en daar ook al bepaalde conclusies uit kunnen trekken. Uiteindelijk durfde deze vrouw toe te geven dat ze ten eerste was opgegroeid in een huis waar absoluut géén plaats was voor vertrouwen, er was geen vertrouwensrelatie tussen haar en haar ouders geweest, haar vertrouwen was altijd onmiddelijk beschaamd. Toen was ze deze man tegengekomen en voor het állereerst in haar leven had ze iemand gevonden die ze haar totale vertrouwen durfde te geven, maar in hun verlovingstijd is hij vreemdgegaan en had op zó’n verschrikkelijke manier óók haar vertrouwen weer beschaamd. Waardoor zij zich nooit meer had dúrven geven. Enorm triest, ik zal nu niet het hele programma hier vertellen, maar door dit stukje openheid van haar kant, kreeg haar man nu toch ook meer inzicht in de dingen en beiden hebben ervoor gekozen om er echt voor te gaan en met behulp van verdere gesprekken en therapie hun huwelijk toch een nieuwe kans te geven. Bovendien was het voor deze vrouw ook een bevrijding dát ze er nu eindelijk tóch over had durven spreken, waardoor er nu óók ruimte kwam voor genezing.

Ik denk dat wij er geen weet van hebben hóéveel mensen in een soortgelijke situatie zijn, hóéveel gewonden er op deze aarde rondlopen. Maar er is er Één die écht en ábsoluut kan helpen, Hij kan ons leven nieuw maken, Hij kan helpen, al lijkt het nóg zo onmogelijk en is het nóg zo moeilijk, Hij is te vertrouwen en Hij zal dat vertrouwen nóóit beschamen. Als jij iemand bent óf kent, met pijn die zich al jarenlang diep vanbinnen verschuilt, misschien dat deze woorden een beetje kunnen helpen:

Vertrouwen.

Een kamertje, waarvan jezelf ’t bestaan nooit heb vermoed,
’t is als een doos, hermetisch afgesloten.
Het ligt verborgen in de diepte van je hart
waar niemand het kan vinden of het aan kan stoten.
Zo blijft het daar voor vele jaren liggen,
heel stil, bewegingloos en goed verborgen.
Totdat de Here de tijd gekomen vindt
om die pijnlijke inhoud eindelijk te gaan verzorgen.

Hij biedt Zichzelf aan, Hij is werkelijk te vertrouwen,
en voor velen is dat ongeloof’lijk en apart,
Hij geeft je moed om dat deurtje dan te openen,
het vergrendelde deurtje van de kelder van je hart.
En wat je daar voor dingen soms kunt vinden,
enorm veel tranen, ja een wereld vol verdriet,
veel oude wonden die er ooit werden geslagen
want een verzorger voor die wonden, was er destijds niet.

Zo af en toe is ’t nodig, je even terug te trekken,
omdat er óók tijd voor verwerking nodig is,
je kunt niet álles zo in één keer echt verdragen,
’t lijkt een lawine, een ijskoud bad, dat is niet mis.
Soms is het of een deel van je lijkt dichtgevroren,
en daar ontbreekt dan even de emotie en ’t gevoel,
alsof de dingen je niet meer zo interesseren,
je ziet geen uitkomst meer, en hebt geen enkel doel.

Maar Hij zal jou steeds weer Zijn hand aanbieden
om jou omhoog te trekken uit die narigheid,
Hij geeft je warmte die het ijs doet smelten,
Hij geeft je Zijn aandacht, Zijn eerlijkheid en tijd.
En telkens weer komen er dingen bovendrijven
waar je dan zelf met verwondering naar kijkt,
voor een moment beweegt de grond onder je voeten
waardoor je eventjes dan tóch weer wankel lijkt.

Maar Hem mag je de dingen dan vertellen
Hem laten weten wat er zo diep in je leeft,
en nooit zul je genoeg woorden kunnen vinden
om uit te leggen wát een rijkdom Hij jou geeft!