Ik heb weleens genoemd dat ik iedere maand een vrouwenochtend bezoek, en er zijn mensen die regelmatig terugkomen, maar soms ook zijn er nieuwe gezichten. Zo ook de laatste keer, er waren een paar nieuwe gezichten. Een van de dames opperde het idee om allemaal onze naam op een briefje te schrijven, dat dicht te vouwen en dan zo de briefjes rond te laten gaan zodat we allen een briefje kregen met de naam van één van deze vrouwen erop. De bedoeling was dat we voor deze specifieke persoon zouden bidden en vragen of de Here een speciale bemoediging wilde geven. Er stonden verder geen gegevens op de briefjes, alleen namen. Ikzelf had een briefje van één van de vrouwen die ik daar nog nooit gezien had, dus een, voor mij, totaal onbekende. En terwijl ik zo voor haar aan het bidden was gisteravond, kreeg ik deze woorden in mijn gedachten. En deze morgen heb ik de tekst ietsje aangepast, omdat ik het voor haar iets persoonlijker heb geschreven, maar ik dacht, een ieder die deze site bezoekt is voor mij óók onbekend. Ik weet van familie of bekenden wel wie deze site bezoekt, maar de meesten ken ik natuurlijk niet en ik weet ook helemaal niets van de omstandigheden af waarin een ieder zich bevindt. Maar het mooie vind ik dat de Here God wél precies weet wie je bent, hoe je heet, wat er zich in je leven afspeelt, of je blij bent, of moe, of ziek of bang, of je je zorgen maakt of wat dan ook, Hij weet echt álles. Zélfs de gedachten die je hebt zijn bij Hem bekend. Daarom vond ik die eerste verzen uit Psalm 139 ook zo mooi aansluiten op dit gedicht en heb ik die er ook bijgeschreven.

Ik wil zeggen tegen een ieder die dit stukje leest, al voordat jouw ogen deze regels hebben gelezen, heb ik dit gebed voor jou speciaal gebeden vandaag. En de tekst van deze dag is ook helemaal voor jou persoonlijk, neem hem mee in je hart. Ik wens je een hele fijne dag toe. De Here zegene je!

Ik ken je niet, ik weet niet wie je bent
er is geen ding dat ik ooit van jou heb vernomen.
Hoe kan ik weten wat de wens is van jouw hart
hoe kan ik raden wat jou allemaal is overkomen?

Nee, ik weet niets, alleen maar dat ik voor je bid
en dat ik jou zo aan de voeten van de Heer leg,
Hij weet precies wat in jou leeft en jou beweegt
“geeft U Uw zegen Heer”, is ’t enige dat ‘k Hem zeg.

Dat is genoeg, meer woorden heeft Hij ook niet nodig
Hij is bij machte om het mensenhart te zien,
te voelen hoe de sfeer is diep vanbinnen
of het goed is, of wat kil misschien?

Hijzelf is warmte, licht, en stil begrijpen
Hij kent je vragen, je zorgen en je pijn,
Hij wil je door de moeilijkheden dragen
en elke dag weer, heel dicht bij je zijn.

Here, U weet álles van een ieders leven,
U ziet waarmee de dagen zijn gevuld,
Van het moment van opstaan tot ’t naar bed gaan
is er geen ding dat voor U is verhuld.

U kent de dromen, ook de wensen en gedachten,
Uw hand is met ’n ieder, waar men ook vertoeft,
wilt U toch overvloedig zeeg’nen
want U weet Here, wat dit hart behoeft.

Here Gij doorgrondt en kent mij, Gij kent mijn zitten en mijn opstaan, Gij verstaat van verre mijn gedachten; Gij onderzoekt mijn gaan en mijn liggen, met al mijn wegen zijt Gij vertrouwd. Want er is geen woord op mijn tong, of, zie, Here, Gij kent het volkomen; Gij omgeeft mij van achteren en van voren en Gij legt Uw hand op mij. Het begrijpen is mij te wonderbaar, te verheven, ik kan er niet bij. 
Psalm 139:1-6.