Willekeurige bemoediging
  • Recepten
    Ik wilde het eens over recepten en receptenboeken hebben vandaag. Zoals bijv. een kookboek. Je hebt een kookboek waarin je …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

3. Jozef

vrouw van potifar

Gisteren hebben we gelezen hoe Jozef, ondanks de verleidingen die hem aangeboden werden, tóch standvastig bleef en het vertrouwen van zijn heer niet beschaamde. Vandaag ga ik dan een stukje verder, en dan kun je lezen hoe de vrouw van Potifar geen genoegen neemt met het feit dat Jozef niet bij haar wil komen. Ze is waarschijnlijk zwaar beledigd en verzint een gemeen plan. Als hij op een dag het huis binnenkomt, is er niemand anders aanwezig dan die vrouw, zij grijpt hem bij zijn mantel en probeert hem opnieuw in haar bed te krijgen. Doch Jozef vlucht het huis uit, de mantel in haar hand achterlatend. Daarop begint die vrouw te roepen naar de huisgenoten dat Jozef geprobeerd had om bij haar te liggen. Maar toen zij begon te roepen, werd Jozef bang en was gevlucht, zo vertelt ze. En hierbij gebruikt ze de mantel van Jozef als bewijsstuk: kijk maar, hier is zijn mantel. Ook tegen haar man vertelt zij hetzelfde verhaal, en ook aan hem laat ze de mantel als bewijsstuk zien. Deze heer is natuurlijk zeer teleurgesteld in Jozef, álles had hij hem toevertrouwd en nu dit? Hij is ook boos en grijpt Jozef en gooit hem in de gevangenis. (Gen.39:11-20).

Toen ik dit stukje zo las, werd mij iets zo groot, en eigenlijk wilde ik met het verhaal van Jozef verdergaan, maar dat kan morgen ook nog wel, vandaag wil ik hier iets anders over laten zien. Wat je hier ziet is, dat Jozef onschuldig in de gevangenis gegooid wordt omdat de vrouw van Potifar een bewijsstuk tegen Jozef heeft. Misschien als het haar woord tegen dat van Jozef was geweest, dat Potifar nog enigszins twijfel had gehad, maar in dit geval móést hij zijn vrouw wel geloven, zij klaagt Jozef aan én kan het ook nog bewijzen. En op dát bewijsstuk wordt Jozef in de gevangenis gegooid.

Wij hebben ook een aanklager, de duivel, en hij doet niets liever dan ons bij de Here God aanklagen. “Hebt U gezien wat zij of hij nu weer gedaan heeft, en U heeft immers regels opgesteld? Nou, doe er dan wat aan, straf die persoon zoals U dat gezegd had te zullen doen”. Geloof maar dat de duivel er als de kippen bij is om zodra wij iets verkeerd doen, dat onmiddellijk te gaan melden bij de Here God in de hoop dat wij ervoor gestraft zullen worden. En óók hij heeft bewijs, geloof dat maar rustig hoor, geloof maar dat hij op de één of andere manier kan aantonen hoe en waar en wanneer en hoe vaak wij gezondigd hebben. En als God volgens de regels te werk zou moeten gaan die Hij had opgesteld voor de mensen, dan zouden we stuk voor stuk de dood verdienen. Want dát is de straf op de zonde, maar toen ik zo dit stukje las over Jozef, schoot me een tekst tebinnen die we kunnen vinden in Kol.2:13-15 : Ook u heeft Hij, hoewel gij dood waart door uw overtredingen en onbesnedenheid naar het vlees, levend gemaakt met Hem, toen Hij al onze overtredingen kwijtschold, door het bewijsstuk uit te wissen, dat door Zijn inzettingen tegen ons getuigde en ons bedreigde. En dat heeft Hij weggedaan door het aan het kruis te nagelen: Hij heeft de overheden en machten ontwapend en openlijk tentoon- gesteld en zo over hen gezegevierd.

De vrouw van Potifar had een bewijsstuk, en dat bewijsstuk getuigde tégen Jozef. De duivel had tegen ons óók een bewijsstuk, maar de Here Jezus heeft, door Zijn dood aan het kruis, dat bewijsstuk uitgewist. Dat vind ik zo’n mooie gedachte. En daar wilde ik voor vandaag de aandacht toch even op richten. Allemaal maken we fouten, wij zouden terécht straf verdienen, maar de duivel heeft geen enkel bewijsstuk meer tegen ons, en als wij zondigen, dan mogen we dáár aanspraak op maken, dan mogen we bij de Here Jezus opnieuw vergeving vragen en wéten dat we dan ook schoon mogen zijn en dat er niet ooit nog eens een oud stukje bewijs zal opduiken waarop we alsnóg veroordeeld zouden kunnen worden.

Ik heb het weleens zo gehoord: stel nou dat er van ons allemaal een rolletje vól met foto’s is gemaakt (en dan bedoel ik nog op de oude manier). En op die foto’s staat allemaal belastend materiaal over ons, waardoor we, als deze foto’s afgedrukt worden, zéker schuldig bevonden worden aan allerlei zonde. Maar als je een fotorolletje blootstelt aan licht, dan verdwijnen al die foto’s en is er niets meer te vinden op zo’n rolletje. Dat is wel een mooi beeld hè?

De Here Jezus is zélf dat licht dat het rolletje van een ieder van ons beschenen heeft, daardoor is élke bewijslast weggewist. En daarom kunnen wij niet meer veroordeeld worden om de dingen die op dat rolletje stonden, dit wordt ook wel ons “oude leven” genoemd. Maar pas op! zou ik willen zeggen, dan mag dat rolletje weliswaar zijn uitgewist, de duivel loopt nog steeds rond met zijn camera’tje en maakt dagelijks nieuwe foto’s van ons. En aangezien er beslist nog weleens gekiekt wordt op de meest ongewenste momenten, is én blijft het zaak om elke keer weer dat licht van de Here Jezus over die opnamen te laten komen. Elke keer als wij dingen verkeerd doen, dan hebben wij die reiniging van Hem nodig, laten we dat toch nooit vergeten, maar laten we óók nooit vergeten hóé groot Gods genade is over ons leven, dát we uberhaupt die mogelijkheid hebben.

bloemen_slinger_van_witte_rozen_en_schedels_met_licht_halloween_1369657631_original_1[1]

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


7 + 2 =