Willekeurige bemoediging
  • Visjes vangen.
    Gisteren had ik het over mijn nichtje en neefje, vandaag schoot me een ander verhaaltje te binnen van een nichtje …
Recente reacties
Archief

CD: U bent er altijd

Here is the Music Player. You need to installl flash player to show this cool thing!

3 augustus 2006

Er kunnen situaties in het leven zijn waarbij je mensen moet loslaten. Dat kunnen allerlei verschillende situaties zijn, maar ze hebben één ding gemeen, loslaten doet pijn. Wie dan ook, hoe dan ook, wanneer dan ook, het doet pijn. Ik heb dit gedicht ooit voor iemand gemaakt die ik goed ken. (en die uiteraard anoniem wil blijven.)Maar ik denk dat het heel herkenbaar kan zijn voor vele momenten en voor vele mensen en daarom wil ik dit vandaag hier plaatsen. Loslaten doet pijn, maar loslaten in de handen van God brengt óók rust, want nergens is er een betere plaats voor onze geliefden dan júíst in Zijn handen. En niemand kan beter voor ze zorgen dan júíst onze hemelse Vader. Daarom brengt loslaten in Zijn handen óók rust, en daarbij wil Hij die lege handen dan opnieuw vullen vanuit Zijn goedheid en Zijn liefde!

Ik laat je los……………

Ik laat je los, ‘k leg je heel aarzelend terug in Gods hand
die hand waaruit ik je ook eenmaal mocht ontvangen.
Ik laat je los, en dat kost onnoemelijk veel pijn
ik laat je los, en daarmee óók heel mijn hunk’ring, mijn verlangen.

Jij bent de rots, die vastheid brengt in mijn bestaan
en zonder jou ben ik zo bang om weg te zinken,
maar ik weet ook dat ik je écht moet laten gaan
en blind’lings moet vertrouwen dat God mij niet laat verdrinken.

Ik laat je los en ik weet eigenlijk niet goed
of ik ’t gevecht nou heb gewonnen of verloren,
ik blijf met lege handen achter, ik ben koud
‘k kan niet meer voelen, niet meer zien en niet meer horen.

Heer…….ik laat los, maar aan U grijp ik mij vast
ook al voel ik mij nu verdwaald en diep verslagen,
ik voel mij zwak en er is niets dat ‘k nog begrijp
Heer, ‘k roep tot U, wilt U mij toch dit stukje dragen………?

Als ‘k om mij heen kijk zie ik nergens nog een licht
dan is het zwart, zo donker heb ik ’t nooit ervaren,
‘k schuil bij U weg, ik sluit mijn ogen heel bewust
in mijn hart is angst, ‘k verberg mijn gezicht Heer, in Uw haren.

‘k geef mijn geliefde nu rechtstreeks terug aan U
en ik toon U mijn bevende handen, schoon en leeg Heer,
met in mijn hart een roep, een schreeuw, een vraag, een wens
of U ze vult met wat van U is…….telkens weer…………….
en of U overvloedig zegent, mijn állerliefste mens.

facebooktwittergoogle_plusredditpinterestmail


9 + 5 =