Danken en werken.

Uw hand is zegenend over mijn leven,
Uw  hand houdt mij vast op’t smalle pad,
die hand, die mij al zoveel heeft gegeven.
Uw hand, die de mijne steeds houdt omvat.
Uw reddende hand werd uitgestrekt naar mij
en ik heb die hand toen vastgenomen,
met ’t bloed van Uw Zoon kocht U mij vrij
en nu mag ik tot in Uw heiligdommen komen.
‘k Mag uit Uw hand ontvangen keer op keer,
liefde, warmte, troost en kracht,
zonneschijn bij dag en nacht.
Ja, al wat ‘k nodig heb en meer,
ik dank U duizendmaal o Heer………..

Ja kind, zegt God, Ik gun je graag
die rust en vreugde in je leven,
zodat jij ook weer dóór kunt geven,
al het goede dat je mag ontvangen,
dat is van Mij een groot verlangen!

Ik kijk naar mezelf en mijn lege handen
en ik schaam me voor de inhoud van mijn bestaan,
hoeveel kansen heb ik gekregen
en hoe vaak heb ik ze voorbij laten gaan?
Wat heb ik gedaan, wat heb ik gegeven?
wat heb ik betekend voor ’n wereld in nood?
En Gods woord zegt: ’t geloof zonder werken is dood!

Ik heb dit gedicht enkele jaren geleden gemaakt, zoals ik het heb opgeschreven, zo voelde ik het ook. Ik was God aan het danken voor zoveel goeds dat Hij in mijn leven had gebracht. En Hij was daar blij mee, maar tegelijkertijd heeft Hij me heel liefdevol laten weten dat Hij zo graag wil dat ik dát wat ikzelf heb ontvangen, ook doorgeef aan anderen. Dat is dan zo’n moment dat je zo met jezelf geconfronteerd wordt, en ik héb me geschaamd en ik héb me gerealiseerd dat mijn handen nog zo goed als leeg waren. Maar ik heb toen ook besloten dat het aan mij was om daar verandering in te brengen. En die verandering is er ook gekomen, oh, niet dat ik nu volmaakt ben hoor, verre van dat zelfs, maar ik ben wel bezig om uit te delen van dat wat ik heb ontvangen en ik merk dat mensenharten erdoor aangeraakt worden. Maar het is mijn verlangen dat dat nog véél meer zal gaan uitwerken, en ik weet dat óók dat in mijn eigen hand ligt, hoeveel ben ik bereid te geven? Hoeveel tijd, hoeveel toewijding, hoeveel van mezélf…..? Dát is de vraag, elke dag opnieuw, ook vandaag…