Wat is het toch jammer dat we al in geen tijden meer een echte stevige winter gehad hebben. Nu ook, de temperaturen blijven maar hoog en op een enkele sneeuwbui na, waarvan de sneeuw na een halve dag ook weer weg is, is er geen winter te bekennen.
Ook in de tuin begint alles alweer te groeien en in knop te raken. Nee, dan vroeger toen ik nog een kind was, toen had je ieder jaar opnieuw een echte winter, met veel sneeuw en ijs. In elke kerstvakantie konden we daarvan genieten, schaatsen, sleeën, glijbanen maken, heerlijk! Ik houd van de winter.

De seizoenen zoals we die vroeger hadden zijn er sowieso niet meer, de natuur lijkt in de war. Dat komt doordat wij mensen niet goed ermee omgaan en ermee omgegaan zijn. Vervuiling, ozonlaag die kapot is, noem maar op. Allemaal hebben we eraan meegedaan, bewust of onbewust. En wanneer ons dan dingen aangereikt worden waarmee we alsnóg kunnen helpen om de boel wat te verbeteren is het vaak teveel moeite. Alleen al het scheiden van het afval, de grijze en de groene bak, glas, papier,
het is zo’n kleine moeite om dan in ieder geval dáár zorgvuldig mee om te gaan, maar toch zijn er nog genoeg mensen die dat niet doen. Hier, in mijn omgeving, zie ik soms dat iedere week beide afvalbakken gereinigd worden door de mensen. Vreemd als je weet dat de bakken om de week geleegd worden, de ene week de grijze en de andere week de groene. Conclusie is dus dat deze mensen gewoon alles in één bak gooien en die buiten zetten. Ik heb het vaak gezien hoor, dan gooit men gewoon het restafval in de bak die voor de GFT bestemd is, en dan een hoop takken en bladeren erbovenop en geen haan die ernaar kraait………………………….behalve natuurlijk de Here God. Hem kunnen we niet voor de gek houden. Hij heeft ons de opdracht gegeven om goed voor de aarde, en alles wat daarop groeit en bloeit, te zorgen, dat is een verantwoording die we veel meer serieus zouden moeten nemen.

En dan is dit alleen nog maar het natuurlijke, ook in het geestelijke zijn er seizoenen, en ook in het geestelijke is er al zoveel kapot gegaan, is er door menselijke onverschilligheid bijna geen seizoen meer over en lijkt alles een beetje hetzelfde.
Salomo schrijft over de seizoenen in Prediker 3:1-8 en boven dit hoofdstuk staat: :Voor alles bestaat een bepaalde tijd en dan staat er in vers 8: een tijd om lief te hebben en een tijd om te haten; een tijd van oorlog en een tijd van vrede………..

God heeft ons de tijd gegeven om allerlei dingen in ons leven lief te hebben, dat mag, maar er zijn óók zóveel dingen die wij eigenlijk min of meer “gedogen” in ons leven, en nú is het tijd om een haat te ontwikkelen tegen álles wat ook maar enigszins tegen Gods wil indruist. Een absolute, volkomen haat, we moeten ervan gruwen, er ziek van worden, het letterlijk uitspugen”! En dan staat er aan het einde van dat stukje “een tijd van oorlog en een tijd van vrede”. Ik vertel je niks nieuws als ik zeg dat je alléén vrede kunt krijgen als de oorlog ten einde is, als je gestreden hebt en overwonnen. Die vrede moet nog komen, die zál er ook komen, straks zal er een duizendjarig vrederijk komen, maar om daar te mogen leven, moeten we nú oorlog voeren, álles wat de vijand probeert om op onze weg te plaatsen moeten we gaan herkennen en er oorlog tegen voeren, oorlog tegen onze gedachten, tegen onze gevoelens, tegen ons vlees, ook al is dat nóg zo moeilijk. Nú is de tijd van oorlog er, de bijbel leert ons dat wij “de goede strijd des geloofs” moeten strijden, het is nódig om daar álle tijd voor uit te trekken die we daarvoor nodig hebben. God vraagt sterke kinderen, kinderen die wíllen en zúllen strijden om straks dat rijk van vrede te mogen binnengaan. Maar vóór alles is het belangrijk om Zijn stem te verstaan, zodat we Zijn aanwijzingen kunnen volgen, laten we daar de “moeite” voor doen ook al kost het ons iets, laten we daar toch álle tijd voor nemen om echt stil te zijn en te luisteren………..

Voor alles is een tijd o Heer,
voor alles een seizoen,
                               een tijd om stil te luisteren
én een tijd om iets te doen.
                             Ik wil een hart vol vrede
dus ik werp mij in de strijd
                   om het kwaad in mij te haten,
                         want dát wordt weleens tijd!