Hoe spannend kan een dag beginnen! Vandeweek was ik zoals gewoonlijk om zes uur opgestaan, en omdat het zo koud was, was de verwarming net aangesprongen. Ik ging in de andere slaapkamer bij de kachel zitten om mijn stille tijd te houden. Ik had niet zoveel aandacht voor wat er buiten gebeurde, maar in mijn onderbewuste registreerde ik wel dat er aan de overkant ineens het licht uitging wat eerst volop aan was. Ook mensen die vroeg op waren zeker. Maar verder had ik er niet écht erg in. Ik zat daar zo een beetje te mijmeren, dat doe ik graag zo ’s morgens vroeg, dan zit ik zo een beetje voor mij heen te denken. Totdat mijn aandacht ineens getrokken werd door een soort van halogeen zaklamp. Dat was in het huis waar het licht ineens uitgegaan was. Het lichtje schoof langs de ramen en ik zag het verder het huis ingaan, langs de wanden en van links naar rechts ging die zaklamp. Nou, ik was alert hoor, ik dacht minstens dat er misschien wel inbrekers in dat huis waren en ik zat op het puntje van mijn stoel om op te letten. Want ja, ik wist niet zo goed wat ik op dat moment nog verder zou kunnen doen. Ik zag het licht naar boven gaan, in de slaapkamer en zelfs naar de zolder. Ik vond het best spannend, en ik zat echt op de uitkijk om zo mogelijk signalementen te registreren.

Opeens kwam er in de kamer een kaars te staan, nou ja, wel vreemd, maar inbrekers zetten vast geen kaars op tafel, dus ik was wel weer gerustgesteld en besteedde er verder niet veel aandacht meer aan. Toen ik naderhand naar mijn slaapkamer terugging zag ik dat mijn wekker uit was, en tóén drong tot mij door dat waarschijnlijk het hele electriciteitsnet buiten werking was. En die mensen hadden waarschijnlijk met die zaklamp door het huis gelopen op zoek naar kaarsen :-).

Een poosje later was het blijkbaar weer hersteld, want toen werkte alles weer. Maar niet voor lang, want even later was weer alles uit. Nou ja, geen nood, het koffie apparaat werkte natuurlijk niet, maar dan zou ik wel met heet water een oplosbakje koffie zetten……oh nee, de waterkoker werkt ook op stroom. Nou, een keteltje water dan? nee, ik heb een electrisch fornuis. Ah, de magnetrrr….nee, dom, dom. Nou dan maar vast de boel afnemen met een doekje, ja, maar wel met koud water, want de combiketel werkte óók al niet. Koud was het ook want ook de kachel deed natuurlijk niets. Na het afstoffen en planten water geven en het “koude” doekje, nog even stofzuigen……dus niet. Dán kon ik misschien alvast wat achter de computer doen terwijl ik moest wachten tot de stroom weer aanging……..ach nee, natuurlijk, dat ging óók niet  Tv? nee, muziek? nee. Nou dan alvast even de kopjes afwassen, ach nee, óók al niet. Tja, wat dan……….? Help!!

Stil zitten en afwachten, en het duurde tot half twaalf tot er eindelijk weer stroom was. Ja, en als ik dan stil moet zitten, dan ga ik natuurlijk denken, en toen bedacht ik me hóé afhankelijk je bent van die stroom. Ik kon echt niets doen en ik moest ook nog bezorgd zijn over de diepvries, want als die té lang zonder stroom is dan zou de boel misschien gaan ontdooien.

Toen dacht ik er zo aan dat er staat in Joh.15:5 : Ik (zegt de Here Jezus) ben de wijnstok en gij zijt de ranken. Wie in Mij blijft, gelijk Ik in hem, die draagt veel vrucht, want zonder Mij kunt gij niets doen. Zonder Hem, zijn wij tot niets in staat, dan kunnen we van alles bedenken, maar het lukt ons niet om tot resultaten te komen. Onze vrede en onze blijdschap zijn ver te zoeken, we voelen ons zwak en het lijkt alsof het licht uitgegaan is, alsof het donker is in ons leven. Dat zijn de momenten dat ons geloofsleven weleens wat wankel is. Natuurlijk we gelóven wel in de Here Jezus, maar dat echte Contact is toch wat weg, er is ergens een “storing” gekomen.….Die mensen van het energiebedrijf zijn op zoek gegaan naar waar het euvel vandaan kwam. Toen ze het gevonden hadden hebben ze het weer in orde gemaakt en de verbinding hersteld.

Als het om ons geloofsleven gaat dan kan het vaak in zulke kleine dingetjes liggen, bijvoorbeeld door “kleine” (in onze ogen) zondetjes die we nog doen, die kunnen zich tussen de Here en ons plaatsen. Het kan ook zijn dat we onze blijdschap of ons vertrouwen laten roven door veel te veel op de omstandigheden te letten. Zoals de discipelen bijvoorbeeld die in die storm op dat meer waren. De Here Jezus was notabene óók in diezelfde boot en toch waren ze bang. Ze letten op de omstandigheden en niet op Degene aan Wie elke omstandigheid onderworpen is. Zo kan het ook bij ons in de kleine dingen liggen waardoor het Contact soms weleens verbroken kan worden. laten we dan ook op zoek gaan en uitvinden waardoor het komt, zodat ook wij dat Contact met de Here kunnen herstellen. En dán zegt Hij in datzelfde hoofdstuk in vers 7 : Indien gij in Mij blijft en mijn woorden in U blijven, vraagt wat gij maar wilt, en het zal u geworden. Dit is niet iets wat ik bedenk, maar dit zijn woorden door de Here Jezus zélf gesproken. Zijn belofte, áán ons!

Wanneer de lijn verbroken is
en alles wat donker kan lijken,
dan is het echt van groot belang
om in ons leven te gaan kijken.
Zijn er soms dingen in ons hart
die een obstakel kunnen zijn?
dan mogen wij die fout belijden
en herstellen, die hemelse lijn.